Η « Η Απαγωγή του Εκδότη» είναι το καινούργιο βιβλίο του Δημήτριου Μαμαλούκα. Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία του σελίδα. Μπορεί στη χώρα μας να μην έχει ακόμα ευδοκιμήσει το είδος του αστυνομικού μυθιστορήματος, όμως στο πρόσωπο του Μαμαλούκα σίγουρα έχει βρει έναν άξιο εκπρόσωπό του. Ο συγγραφέας μίλησε στο e-go για την τελευταία του δουλειά...
Η « Η Απαγωγή του Εκδότη» είναι ένα βιβλίο δράσης, με την αγωνία να κορυφώνεται και οι ανατροπές στην πλοκή να διαδέχονται η μία την άλλη. Η δική σας αστική καθημερινότητα έχει διασπαρμένα τέτοια στοιχεία;
Θα σας απογοητέψω. Ζω μια καθ’ όλα προγραμματισμένη ζωή χωρίς αγωνία ούτε ανατροπές. Όπως οι περισσότεροι συγγραφείς εκτονώνομαι στο χαρτί, αφήνοντας τη φαντασία μου να οργιάσει.
Πόσο «βολικά» αισθάνεστε, έχοντας επιλέξει το δρόμο της συγγραφής μυθιστορημάτων νουάρ, δεδομένου ότι στην Ελλάδα το συγκεκριμένο είδος του αστυνομικού γενικά μυθιστορήματος δεν αποτελεί μεγάλο κομμάτι της εκδοτικής παραγωγής;
Αισθάνομαι απολύτως άνετα καθώς καταρχάς υπακούω σε μια εσωτερική παρόρμηση σχετικά με το τι θα γράψω κάθε φορά. Έτσι, αστυνομική περιπέτεια η Απαγωγή του εκδότη, και αστυνομικό θρίλερ ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού, το προηγούμενο βιβλίο μου, υπαγορεύονται χωρίς καμία άλλη παράμετρο παρά μόνο τη δική μου ικανοποίηση. Απ’ την άλλη, στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί φαν του είδους τους οποίους νιώθω ότι κερδίζω σιγά σιγά ενώ παράλληλα στοχεύω στην παγκόσμια αγορά.
Ο βασικός ήρωάς σας, ο Πάολο Καστελίνι, ξεκινάει την περιπέτειά του σε έναν «λαβύρινθο» όπως αποδεικνύεται συμβάντων, ορμώμενος από την επιθυμία του για εκδίκηση. Θεωρείτε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι έτοιμος για όλα- όπως ο Καστελίνι;
Δε θα έλεγα πως η πλειοψηφία των ανθρώπων θα αντιδρούσε όπως ο Καστελίνι. Λίγοι θα έβαζαν σκοπό της ζωής τους την εκδίκηση με κάθε κόστος, όμως βρίσκω πως ο σύγχρονος άνθρωπος συχνά συμπεριφέρεται πολύ σκληρότερα από έναν που για να υπερασπίσει -ή να εκδικηθεί για- τη ζωή του θα φτάσει στο έγκλημα. Αναφέρομαι στη διαφθορά, στην έλλειψη τρόπων, στη σκληρότητα απέναντι στον άλλο, στον υπέρμετρο εγωισμό, στη λατρεία λανθασμένων και ηλίθιων πρότυπων.
Ποιες θα χαρακτηρίζατε ως τις κυριότερες λογοτεχνικές επιρροές σας;
Έχω επηρεαστεί από τον Έντκαρ Άλλαν Πόε τον οποίο θεωρώ αξεπέραστο, τον Στίβεν Κίνγκ (έπρεπε ήδη να του έχει δοθεί το νόμπελ λογοτεχνίας), τον Μπομπ Τρέιβεν, όσο για το καθαρά αστυνομικό μυθιστόρημα θα έλεγα τους Τσάντλερ, Τζέιμς Τσέιζ, Σιμενόν και τον Ταλαντούχο κύριο Ρίπλει της Χάισμιθ.
Θα μπορούσατε να είστε ένας από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου σας ή απλά αρκείστε να σκηνοθετείτε τις ζωές τους γράφοντας;
Οι ήρωές μου είναι καθημερινοί άνθρωποι που για κάποιους λόγους φτάνουν στα άκρα. Συμβαίνει σπάνια, αλλά συμβαίνει. Έτσι μπορεί να συμβεί και σ’ εμένα, αλλά φυσικά εύχομαι να μη γίνει ποτέ. Αν γίνει είμαι καλά προετοιμασμένος.
