Έργα τέχνης από συνολικά 9 μουσεία της Κύπρου και της Ελλάδας που υπογραμμίζουν και υπογραμμίζουν την παρουσία του Ελληνισμού στη Μεγαλόνησο θα εκτίθενται στο Μουσείο Πιερίδη Αρχαίας Κυπριακής Τέχνης, στον πολυχώρο πολιτισμού "Αθηναϊδα", από τις 9 Φεβρουαρίου μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου του 2004 στο πλαίσιο έκθεσης με τίτλο "3200 χρόνια Κυπριακού Ελληνισμού - Από την Αστάρτη στην Αφροδίτη".

Οι εκατό αρχαιότητες της έκθεσης προέρχονται από τις συλλογές έξι κρατικών μουσείων της Κύπρου (Κυπριακό Μουσείο-Λευκωσία, Επαρχιακό Μουσείο Λεμεσού, Επαρχιακό Μουσείο Λάρνακας, Επαρχιακό Μουσείο Πάφου, Τοπικό Μουσείο Παλαιπάφου και Τοπικό Μουσείο Μάριου-Αρσινόης), τη συλλογή του Μουσείου Πιερίδη-Πολιτιστικού Κέντρου Ομίλου Λαϊκής, τη συλλογή κυπριακών αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και τη συλλογή Ζηντίλη του Ιδρύματος Γουλανδρή Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.

Τα περισσότερα εκθέματα που αποτελούνται από γλυπτά, χρυσά κοσμήματα, κεραμικά αγγεία και ειδώλια, χάλκινα όπλα και εργαλεία, καθώς και επιγραφές, δεν έχουν εκτεθεί προηγουμένως δίνοντας μέσα από την έκθεση τη μοναδική ευκαιρία για να θαυμάσει σπάνιους θησαυρούς.

Η έκθεση διοργανώνεται από το Ίδρυμα Πιερίδη και το Τμήμα Αρχαιοτήτων της Κύπρου και πραγματοποιείται με χορηγία της Κυπριακής Επιτροπής για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα και του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας. Η έκθεση είχε φιλοξενηθεί μέχρι τις 3 Ιανουαρίου 2004 στο Ωνάσειο Πολιτισμικό Κέντρο στη Νέα Υόρκη.

Τον τίτλο της έκθεσης ενέπνευσε η Αναδυόμενη Αφροδίτη. Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι συμφωνούν ότι η θεά Αφροδίτη πρωτοεμφανίστηκε ως Ishtar (Ιστάρ), η θεά της γονιμότητας στη Μεσοποταμία.

Το αντιπροσωπευτικότερο έκθεμα είναι ένα μεγάλο μέρος του κορμού της Αφροδίτης της Ελληνιστικής Εποχής (1ος αιώνας μ.Χ.), το οποίο ανακαλύφθηκε στην Κύπρο το 1956 και το οποίο αφήνει τη Μεγάλονησο για πρώτη φορά. Στο άγαλμα δόθηκε η ονομασία Αναδυόμενη Αφροδίτη επειδή ανασύρθηκε από το βυθό της θάλασσας της Πάφου που έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO ως αρχαιολογικός τόπος παγκόσμιας κληρονομιάς.

Η έκθεση έχει οργανωθεί σε 3 θεματικές ενότητες. Στην πρώτη θεματική ενότητα έχουν επιλεγεί αντικείμενα που αντανακλούν τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα που αποκτά η κυπριακή κοινωνία την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.) εξαιτίας της άνθησης της οικονομίας και της αυξανόμενης ζήτησης του χαλκού, του βασικού εξαγώγιμου προϊόντος της Κύπρου,. Στην έκθεση παρουσιάζεται το αρχαιότερο εύρημα με ελληνική γραφή που έχει βρεθεί μέχρι τώρα στην Κύπρο, ο χάλκινος οβελός που βρέθηκε σε τάφο της Παλαιπάφου με την επιγραφή "Οφέλτας" δηλαδή "του Οφέλτη".

Η δεύτερη θεματική ενότητα τιτλοφορείται "Κύπρος: Το σταυροδρόμι των Μεσογειακών Πολιτισμών (11ος-4ος αιώνας π.Χ.)" γιατί κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής πραγματοποιείται η πρώτη αποίκηση της Κύπρου από τους Φοίνικες και έτσι η συνύπαρξη ελληνικού και ανατολικού στοιχείου είναι εμφανέστερη παρά ποτέ στα υλικά κατάλοιπα του κυπριακού πολιτισμού. Ο ναός της Αφροδίτης στην Παλαίπαφο και ο ναός της Αστάρτης στο Κίτιο υποδηλώνουν ακριβώς αυτό το πάντρεμα και την συνύπαρξη των πολιτισμών.

Στην τρίτη θεματική ενότητα παρουσιάζονται αντικείμενα που δηλώνουν την εδραίωση του ελληνικού στοιχείου στην Μεγαλόνησο και τα οποία χρονολογούνται στους Κλασικούς χρόνους, από τον 5ο μέχρι τον 3ο π.Χ. αιώνα. Το ελληνικό αλφάβητο αντικαθιστά την κυπριακή συλλαβική γραφή ενώ οι Φοινικικές θεότητες εγκαταλείπονται και υιοθετείται το Ελληνικό Δωδεκάθεο.
Στην έκθεση παρουσιάζονται δίγλωσσες ενεπίγραφες στήλες με το ελληνικό αλφάβητο και την κυπριακή συλλαβική γραφή καθώς και ειδώλια Ελληνικών Θεοτήτων και ασημένια νομίσματα της Κλασικής Εποχής με παραστάσεις της Ελληνικής Μυθολογίας. Διαρκής στόχος του Ιδρύματος Πιερίδη είναι η προβολή του ενιαίου και αδιαίρετου πολιτισμού της Ελλάδας και της Κύπρου μέσω της διοργάνωσης μεγάλων και σημαντικών θεματικών εκθέσεων ανά το παγκόσμιο.

Επιμελητής της έκθεσης είναι ο Δρ. Σοφοκλής Χατζησάββας, Διευθυντής του τμήματος Αρχαιοτήτων της Κύπρου και Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Πιερίδη.

Διάρκεια έκθεσης: 9/2/4-30/12/4
Ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά 9.30 πμ-11.00 μμ