To Θέατρο του Νέου Κόσμου θα παρουσιάσει από τις 2 Οκτωβρίου ως τις 11 Ιανουαρίου στον κάτω Χώρο τους Εμιγκρέδες του Πολωνού Σλαβομίρ Μρόζεκ. Η ιδιαιτερότητα της παραγωγής αυτής συνίσταται στο ότι όλοι οι συντελεστές της είναι Αλβανοί (η ελληνοαλβανοί) καλλιτέχνες που ζουν στην Ελλάδα ως οικονομικοί μετανάστες, απασχολούμενοι ως επί το πλείστον, από ανάγκη, σε άλλες εργασίες.
Οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης έχουν σπουδάσει στην Ακαδημία θεάτρου στα Τίρανα και ο σκηνογράφος έχει σπουδάσει ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανώτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της γειτονικής χώρας. Η παράσταση θα παίζεται δύο μέρες στα αλβανικά και δύο στα ελληνικά: είναι η πρώτη φορά που οι ηθοποιοί αυτοί, πολύ γνωστοί στη χώρα τους, θα μιλήσουν την ελληνική γλώσσα στη σκηνή και η πρώτη φορά που θα ακουστεί η αλβανική γλώσσα σε ελληνικό θέατρο.

Οι Εμιγκρέδες είναι ένα θεατρικό δοκίμιο περί ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας. Οι δύο ήρωες του έργου έχουν εγκαταλείψει την κοινή πατρίδα τους (από το πρώην ανατολικό μπλοκ), καθένας για τους δικούς του λόγους: ο εργάτης γιατί δεν μπορούσε να ζήσει την οικογένειά του, ο διανοούμενος γιατί ήταν αντίθετος με το καθεστώς. Η παραμονή Πρωτοχρονιάς τους βρίσκει να μοιράζονται ένα άθλιο υπόγειο σε κάποια πόλη της Δύσης. Είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι αυτοί, που δεν έχουν τίποτα κοινό πέρα από την ανάμνηση του τόπου που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, βρίσκονται μαζί στον ίδιο χώρο. Και η σχέση τους εξελίσσεται σε πραγματική ψυχολογική μονομαχία, με άγρια και σκληρή αντιπαράθεση δύο αντίθετων θεωρήσεων του κόσμου, που τίποτα δεν μπορεί να τις συμφιλιώσει: Στα μάτια του προλετάριου ο διανοούμενος είναι ένα κοινωνικό παράσιτο, ενώ για τον διανοούμενο ο εργάτης είναι ένας αγροίκος που λατρεύει την εκμετάλλευση, της οποίας είναι το πρώτο και καλύτερο θύμα.

Τι έχουν να πουν οι Εμιγκρέδες, 30 χρόνια μετά τη συγγραφή τους, στους Αλβανούς της Αθήνας; Πέρα από το μεγάλο θέμα της ελευθερίας, ο εκπατρισμός, το κοινωνικό περιθώριο, ο αγώνας για την επιβίωση και το άπιαστο όνειρο της επιστροφής είναι ορισμένα θέματα που φωτίζονται με νέο φως στη σημερινή συνθήκη. Αλλά και η διάκριση διανοούμενου- εργάτη, κομβικό θέμα στις σοσιαλιστικές (και όχι μόνο) χώρες, συνδέεται με ισχυρά βιώματα των Αλβανών, που παραπέμπουν στο χάσμα που χωρίζει την πρωτεύουσα από την επαρχία αλλά και το Νότο από το Βορρά. Οι "Εμιγκρέδες" είναι αναπάντεχα επίκαιροι στην Αθήνα καλλιτέχνες, στην πρώτη ευκαιρία που τους δίνεται να εκφραστούν καλλιτεχνικά στη γλώσσα τους.
Το έργο θα παίζεται στον Κάτω Χώρο του θεάτρου από τις 2 Οκτωβρίου ως τις 11 Ιανουαρίου κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στα ελληνικά και Σάββατο και Κυριακή στα αλβανικά. Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί σε κάποιες πόλεις όπου ζουν και εργάζονται Αλβανοί μετανάστες.

Μετάφραση: αλβανικά Λαέρτης Βασιλείου, ελληνικά Ερση Βασιλικιώτη, Μιγκεν Σελμανι
Σκηνοθεσία: Λαέρτης Βασιλείου
Σκηνικά Κοστούμια: Λευτέρης Τσέκος
Μουσική: Μιγκέν Σελμάνι
Παίζουν: Καραφίλ Σένα, Νικόλαος Λάμπρου

Στη διάρκεια των παραστάσεων θα λειτουργεί στο φουαγιέ Έκθεση Φωτογραφίας του Νίκου Τασσούλα με θέμα τη ζωή των Αλβανών μεταναστών στην Αθήνα.