Για 16 μέρες το Fast Forward Festival κάνει την Ευρώπη μουσείο, περπατά στην Πλατεία Συντάγματος, καυτηριάζει τις ρατσιστικές συμπεριφορές, τρυπώνει σε χωμάτινους λάκκους, γίνεται μήνυμα στους δρόμους της Αθήνας, χορεύει τη σκληρή καθημερινότητα, μετατρέπει τον κυβερνοχώρο σε περφόρμανς, κάνει συμπόσιο για την τέχνη στα σύνορα.
Σπαράγματα ονείρων και επιθυμιών ενήλικων και ανήλικων κατοίκων της Αθήνας, οι ασπρόμαυρες αφίσες του Tim Etchells στους δρόμους της Αθήνας «ανοίγουν» το 3o Fast Forward Festival συνθέτοντας μια άτυπη κοινωνική γεωγραφία της πόλης.
«Φαντάζεστε μια πόλη με σπίτια στρογγυλά από πέτρα και ξύλο και ανοιχτά παράθυρα, σχολεία για όλους και έναν τεράστιο φούρνο να μοιράζει ζεστό ψωμί κάθε μέρα; Φαντάζεστε μια κοινωνία όπου ο σεβασμός θα υποκαθιστούσε το φόβο και όπου ο καθένας θα μπορούσε να φανταστεί το αύριο;», σημειώνει η Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια του FFF.
Το FFF εστιάζει αυτή τη χρονιά στο λεπτό σύνορο που χωρίζει τους ισχυρούς από τους αδύναμους, την επανάσταση από τον εμφύλιο, τη δημοκρατία από τον αυταρχισμό. Έχοντας πάντα στο επίκεντρό του το δημόσιο χώρο, πραγματεύεται το θέμα των συνόρων και των ορίων αναζητώντας, με τα «εργαλεία» της τέχνης, πρακτικές και στρατηγικές υπέρβασής τους.
Κινούμενο, όπως κάθε χρόνο, στα όρια μεταξύ του θεάτρου, του χορού, της περφόρμανς, του κινηματογράφου και της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας, το 3ο FFF προσκαλεί τους θεατές σε ιδιότυπες καλλιτεχνικές εμπειρίες που συνδυάζουν διαλεκτικά το ντοκουμέντο με την μυθοπλασία, τη συμμετοχή με την παρατήρηση, την κριτική ανάλυση με την καλλιτεχνική φαντασία. Καλλιτέχνες από το Άμστερνταμ, τη Βηρυτό, τις Βρυξέλλες, το Κέηπ Τάουν, τη Μελβούρνη, τη Ραμάλα, το Σέφιλντ και το Τελ Αβίβ προτείνουν, με όρους πάντα καλλιτεχνικούς, εναλλακτικές γεωπολιτικές και πολιτισμικές αφηγήσεις.
Ο Thomas Bellinck στήνει ένα φουτουριστικό μουσείο για «την άνοδο και την πτώση» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο λαβυρινθώδες κτίριο του πρώην Υπουργείου Εργασίας στην οδό Πειραιώς, προσθέτοντας νέα «κεφάλαια» ειδικά για την Αθήνα, σε μια απόπειρα να διευρύνει και να εμβαθύνει τη συζήτηση για τα σύγχρονα ευρωπαϊκά αδιέξοδα.
Στο Exhibit B, την πολυσυζητημένη «ανθρώπινη εγκατάσταση» που στήνεται στο κτίριο της πρώην Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στην οδό Ακαδημίας, ο Brett Bailey καυτηριάζει τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τις ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις στην Αφρική, αλλά και τις σύγχρονες πρακτικές της Δύσης στο θέμα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών. Ο Bruce Gladwin και το Back to Back Theatre εισχωρούν αθόρυβα στην καθημερινότητα της Πλατείας Συντάγματος, με μια ιδιότυπη παράσταση-σχόλιο πάνω στις τελματωμένες κοινωνίες του Δυτικού κόσμου.
Στους χώρους της Στέγης, η εικαστικός και περφόρμερ Tania El Khoury μας καλεί στους Ομιλούντες κήπους της να αφουγκραστούμε προσωπικές ιστορίες που φέρνουν στην επιφάνεια μια «άλλη» όψη του πολέμου στη Συρία, η οποία σήμερα, με τη στρατιωτικοποίηση και την ισλαμοποίηση του επαναστατικού αγώνα, τείνει να ξεχαστεί. Ο Arkadi Zaides στρέφει το κριτικό βλέμμα του στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και διερευνά τις καθημερινές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Ισραηλινούς φονταμενταλιστές εποίκους, ενώ η Edit Kaldor φέρνει στο θέατρο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δημιουργήσει ένα φανταστικό κοινωνικό κίνημα στα όρια τέχνης και ακτιβισμού.
Στο πλαίσιο των παράλληλων δράσεων και του διεθνούς συμποσίου με θέμα τις χωρικές πολιτικές και τις μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή, που συνδιοργανώνει το FFF με την Μπιενάλε της Αθήνας, ο καλλιτέχνης και ακτιβιστής Khaled Jarrar μιλά για την οδυνηρή καθημερινότητα των Παλαιστίνιων, με αφορμή την προβολή του πολυβραβευμένου ντοκυμανταίρ του, Infiltrators.»
Σύλληψη και Καλλιτεχνική διεύθυνση φεστιβάλ: Κάτια Αρφαρά
Γενική διεύθυνση παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου
Γενική τεχνική διεύθυνση: Λευτέρης Καραμπίλας
Εκτέλεση παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Γενικός συντονισμός: Μαρίνα Τρουπή
Συντονισμός εργαστηρίων: Μυρτώ Λάβδα, Ελεάννα Σεμιτέλου
Βοηθοί εκτέλεσης παραγωγής: Δέσποινα Σιφνιάδου, Ειρηλένα Τσάμη
Γεωργία Οικονόμου
Διαβάστε στις επόμενες σελίδες αναλυτικά το πρόγραμμα:
16→29.5.2016 | ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ
FFF | And for the rest (Athens)
Tim Etchells
Δικαίωμα στην ψήφο «όχι» – Δικαίωμα στην επιθυμία «ναι». Ο ιδρυτής και σκηνοθέτης της θρυλικής πειραματικής ομάδας Forced Entertainment γεμίζει τους δρόμους της Αθήνας με τα μηνύματα όσων δεν μπορούν να ψηφίσουν – ενηλίκων, εφήβων και παιδιών.
Δεν θα υπάρχουν μόνο διαφημιστικά μηνύματα στις αφίσες των αθηναϊκών δρόμων. Θα υπάρχουν, επίσης, ανάγκες, όνειρα και πόθοι. Θα υπάρχουν επιθυμίες – μικρές και μεγάλες, αστείες και σοβαρές, αινιγματικές και προκλητικές, πολιτικές και ποιητικές, προσωπικές και συλλογικές. Θα υπάρχουν, επίσης, μύχιες εξομολογήσεις ενηλίκων και ονειροφαντασίες παιδικές. Αυτό υπαγορεύει το poster-project And for the rest του Τιμ Έτσελς, αυτού του πολυμήχανου και πολυβραβευμένου σκηνοθέτη και ιδρυτή της μακροβιότερης πειραματικής ομάδας της Αγγλίας, Forced Entertainment – ή, αλλιώς, εκείνου που πριν από λίγα χρόνια όρθωσε μια γιγαντιαία νέον επιγραφή στις όχθες του Τάμεση με το μήνυμα «Θα θέλαμε να ήμασταν ο ουρανός».
Για τη συγκεκριμένη εκδοχή του And for the rest (που παρουσιάστηκε αρχικά στις Βρυξέλλες, στο Kunstenfestivaldesarts), ο Έτσελς επέλεξε σπαράγματα από μια σειρά συνεντεύξεων με κατοίκους της Αθήνας, οι οποίοι για τον έναν ή τον άλλο λόγο είναι αποκλεισμένοι από το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Ιδέα: Tim Etchells
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ
Δευτέρα 16 Μαΐου
21:00 | Είσοδος ελεύθερη | Στέγη | Κεντρική Σκηνή
Ο καλλιτέχνης Tim Etchells μιλάει για τη δουλειά του με τη γλώσσα, την τέχνη και την περφόρμανς εστιάζοντας στο πρότζεκτ με αφίσες, And For The Rest (Athens).
16→31.5.2016 | ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ (Πειραιώς 40, Αθήνα)
Domo de Europa Historio en ekzilo
(Το σπίτι της ευρωπαϊκής ιστορίας στην εξορία)
Thomas Bellinck
Ώρες επισκέψεων (οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 30 λεπτά, με 6 επισκέπτες κάθε φορά):
Δευ – Παρ: 17:30 | 18:00 | 18:30 | 19:00 | 19:30 | 20:00 | 20:30 | 21:00
Σαβ – Κυρ: 10:00 | 10:30 | 11:00 | 11:30 | 12:00 | 12:30 | 13:00
Εισιτήρια: Κανονικό 10 €, Μειωμένο 5 €, Άνεργοι 5 €
Η δράση πραγματοποιείται σε μη θεατρικό χώρο, ο οποίος δεν είναι προσβάσιμος σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταρρέει, το ευρώ αποτελεί παρελθόν... Ένα «σενάριο καταστροφής» ή μια αναπόφευκτη εξέλιξη; Χωρίς ευρωσκεπτικιστική διάθεση, αλλά με μαύρο χιούμορ, ο Μπέλλινκ μάς μεταφέρει σε μια δυστοπία, αποσκοπώντας –όπως τονίζει ο ίδιος– στην αναγέννηση του «ευρωπαϊκού ονείρου» προτού να είναι «πολύ αργά».
«Το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo (Το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας στην Εξορία) μας πάει περίπου μισό αιώνα πίσω στο χρόνο, στις αρχές του 21ου αιώνα. Αν και αυτή η περίοδος της ιστορίας έχει ελάχιστα μελετηθεί, παρείχε ωστόσο το πρόσφορο έδαφος για τις σαρωτικές αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν στη διάρκεια του αιώνα μας. Ήταν μια σημαντικότατη εποχή, που χαρακτηρίστηκε από την αφομοίωση και την εναρμόνιση. Ευλογήθηκε από τη Μακρά Ειρήνη. Επισκιάστηκε από τη Μεγάλη Ύφεση. Τότε που τα εθνικά σύνορα ήταν πολύ χαλαρά και οι άνθρωποι παντού χρησιμοποιούσαν ένα ενιαίο νόμισμα, που ονομαζόταν "ευρώ". Τότε που η καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου χτυπούσε στις Βρυξέλλες, και όχι στη Βαρσοβία. Αυτή είναι η πρώτη διεθνής έκθεση για τη ζωή στην πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Ασχολούμενο με την κρίση εμπιστοσύνης στην ΕΕ από το 2013 και έχοντας ταξιδέψει από τις Βρυξέλλες έως το Ρότερνταμ και τη Βιέννη, το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo του Βέλγου καλλιτέχνη Τόμας Μπέλλινκ έχει προβλέψει τις πρόσφατες εξελίξεις. Ο Μπέλλινκ, ο οποίος πέρασε τους τελευταίους μήνες ζώντας και ερευνώντας στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία, συνέλαβε μια νέα εκδοχή της έκθεσης ειδικά για την Αθήνα και το Βισμπάντεν. Στο ιδιόρρυθμο, μυστηριώδες μουσείο του, το οποίο είναι κατάφορτο με σκονισμένους χάρτες και αντικείμενα σε αποσύνθεση, ο Μπέλλινκ σκηνοθετεί μια φουτουριστική ιστορία του παρόντος με άφθονο μαύρο χιούμορ. Παρουσιάζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα σύντομο ιστορικό ιντερμέτζο, η οξύτατα κριτική, αλλά τρυφερή εγκατάστασή του τηλεμεταφέρει τους θεατές της σε μια δυστοπία, η οποία πάντως μοιάζει παράξενα οικεία.
Σύλληψη & Υλοποίηση: Thomas Bellinck
Δραματουργία: Sébastien Hendrickx
Σύμβουλος σχεδιασμού: Stef Stessel
Τεχνικός διευθυντής: Tim Vanhentenryk
Εκτέλεση παραγωγής: Κώστας Ραυτόπουλος
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου, Mariet Eyckmans, Catherine Vervaecke
Κατασκευές: Anne Straetmans, Menno Vandevelde, Στέλιος Λαμπαδάριος, Μάνος Αντωνόπουλος
Σκηνικά: Workshops KVS Brussels & Hessisches Staatstheater Wiesbaden
Βοηθοί έρευνας: Laura Kurtz, Μαρίνα Τρουπή
Εύρεση χώρου: Δημήτρης Χαλκιαδάκης
Μετάφραση κειμένων στην εγκατάσταση: Βασίλης Δουβίτσας
Παραγωγή: KVS Brussels
Συμπαραγωγή: Onassis Cultural Center Athens, Wiesbaden Biennale 2015
Εκτελεστικός διευθυντής: ROBIN vzw
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
Τετάρτη 25 Μαΐου
21:30 | Πειραιώς 40
Στα αγγλικά, χωρίς μετάφραση
Συζήτηση με τον Thomas Bellinck και τον φιλόσοφο Srećko Horvat
Πέμπτη 26 & Παρασκευή 27 Μαΐου
Workshop θεάτρου-ιστορίας με τον Thomas Bellinck (11:00-14:00 | Πειραιώς 40)
20→22.5.2016 | ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ | Πλατεία Συντάγματος | 17:00 & 19:30
small metal objects
Back2Back Theatre
Δωρεάν, με δελτία εισόδου
Μια εμπειρία μεγάλης συγκίνησης, εκτός Στέγης, στο πολύβουο κέντρο της πόλης. Πρωταγωνιστούν ηθοποιοί με νοητική υστέρηση και… οι περαστικοί Αθηναίοι. Ποιοι είναι, όμως, οι πιο αξιοπερίεργοι;
Σουρουπώνει. Είμαστε σε μια πλατεία, στο κέντρο της Αθήνας. Καθόμαστε σε εξέδρες. Φοράμε ακουστικά. Παρατηρούμε τους περαστικούς. Κι εκείνοι παρατηρούν εμάς. Αίφνης, είμαστε όλοι λίγο αλλόκοτοι… Θέατρο και πραγματικότητα έρχονται τα πάνω κάτω. Μια σειρά από ζητήματα, σχεδόν δεδομένα, ανατρέπονται.
Τι είναι ιδιωτικό και τι δημόσιο; Τι είναι επιτρεπτό να υποστείς σε κοινή θέα και τι ανεπίτρεπτο; Άραγε, τι ορίζει την αξία και το status quo ενός ατόμου: Η προσωπικότητα ή, μήπως, η αποτελεσματικότητα; Πόσο χρήσιμο είναι, τελικά, να είσαι παραγωγικός; Και πόσο σημαντικά είναι εκείνα τα μικρά μεταλλικά αντικείμενα (αγγλ. small metal objects), τα κέρματα – δηλαδή, το χρήμα;
Δύο χρόνια μετά το Ganesh Versus the Third Reich, αυτή τη θαυμαστή αλληγορία για το Ολοκαύτωμα, το Back to Back Theatre, ο περίφημος θίασος της Αυστραλίας που απαρτίζεται από διεθνούς κύρους ηθοποιούς με νοητική υστέρηση, επιστρέφει στη Στέγη. Αυτή τη φορά, παρουσιάζουν ένα ακόμα πιο αντισυμβατικό και δαιμονικά ευφυές θέαμα, το οποίο διαδραματίζεται εν ώρα αιχμής στην καρδιά της Αθήνας.
Φαινομενικά απλό, αλλά ακατάλληλο για ανηλίκους, αυτό το σύντομο και νοητικά απείρως σύνθετο δημόσιο θέαμα, το οποίο οι συντελεστές του χαρακτηρίζουν «περισυλλογή για ηδονοβλεψίες ή/και αστικό θρίλερ», αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες ανατριχίλες – και εξίσου μεγάλες συγκινήσεις.
Σκηνοθεσία: Bruce Gladwin
Επινόηση: Bruce Gladwin, Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve Morris
Ηθοποιοί: Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve Morris
Ηχολήπτης: Marco Cher Gibard
Παραγωγή: Ally Harvey
Εκτέλεση Παραγωγής: Dans Maree Sheehan
Διεύθυνση σκηνής / Καλλιτεχνική υποστήριξη: Nikki Watson
Εκτέλεση παραγωγής για την Αθήνα: Γιάννης Ράδος
Μετάφραση: Βασίλης Κιμούλης
Διερμηνεία: Γεωργία Τσιλίκη
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ
Δευτέρα 23 Μαΐου
«Un-masterclass» θεάτρου από τον Bruce Gladwin (10:00-13:00 | Στέγη)
24→29.5.2016 | ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ (Ακαδημίας 23, Αθήνα)
Exhibit B
Brett Bailey
Ώρες επισκέψεων (οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 20 λεπτά, με 25 επισκέπτες κάθε φορά):
19:00 | 19:20 | 19:40 | 20:00 | 21:20 | 21:40 | 22:00 | 22:20
Εισιτήρια: Κανονικό 10 €, Μειωμένο 5 €, Άνεργοι 5 €
Η δράση πραγματοποιείται σε μη θεατρικό χώρο, ο οποίος δεν είναι προσβάσιμος σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες.
Η αφυπνιστική έκθεση/περφόρμανς, που έχει παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο και την οποία ο Peter Brook έχει χαρακτηρίσει «ασυνήθιστο επίτευγμα», μας φέρνει αντιμέτωπους με την ιστορία του ρατσισμού και τις τρέχουσες απάνθρωπες πολιτικές απέναντι στους μετανάστες, σε διάφορα μέρη του πλανήτη.
Τέμνοντας τις σφαίρες των παραστατικών και των εικαστικών τεχνών, το Exhibit B είναι μια «ανθρώπινη εγκατάσταση», η οποία κοιτάζει κατάματα την ιστορία του ρατσισμού που διατρέχει τις εθνογραφικές επιδείξεις, τους ανθρώπινους «ζωολογικούς κήπους» και τον επιστημονικό ρατσισμό της περιόδου ανάμεσα στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς και τις τρέχουσες απάνθρωπες πολιτικές απέναντι στους μετανάστες, σε διάφορα μέρη του πλανήτη.
Μέσα από μια σειρά εγκαταστάσεων, με ερμηνευτές που αυτοπροσδιορίζονται ως μαύροι, το Exhibit B παρουσιάζει έναν κατάλογο θηριωδιών που διαπράχθηκαν –και αποκρύφτηκαν– από τις ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις στην Αφρική, στο όνομα του «πολιτισμού», και εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους αποκτηνώθηκαν προκειμένου να νομιμοποιήσουν πολιτικές λεηλασίας και υποδούλωσης. Το πρότζεκτ αποτελεί ένα φόρο τιμής στους άντρες και τις γυναίκες, των οποίων η αξιοπρέπεια ξεγυμνώθηκε σε αυτή τη διαδικασία.
Οι θεατές μετακινούνται σιωπηλά από τη μία εγκατάσταση στην άλλη, παρατηρούμενοι από τους ακίνητους ερμηνευτές.
Με την εξαίρεση του Exhibit Quartet, με τους τραγουδιστές από τη Ναμίμπια που περιοδεύουν μαζί με την παραγωγή, όλοι οι άλλοι περφόρμερ προέρχονται από την Αθήνα. Ο προσανατολισμός των διαδικασιών τόσο των προβών όσο και της παράστασης έγκειται στην αυτο-συνειδητοποίηση, την ενδυνάμωση και το μετασχηματισμό των ερμηνευτών.
«Ασυνήθιστο επίτευγμα», χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης-ιερέας του σύγχρονου θεάτρου, Πήτερ Μπρουκ, το Exhibit B, αυτή την τόσο αφυπνιστική έκθεση/περφόρμανς, η οποία έχει παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο – από τη Νότια Αφρική μέχρι την ηπειρωτική Ευρώπη και από τη Ρωσία μέχρι τη Λατινική Αμερική.
Ταγμένος εδώ και μια εικοσαετία στην αναζήτηση ενός νέου ανθρωπισμού, ο διεθνούς κύρους Νοτιοαφρικανός δραματουργός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος και εικαστικός Μπρετ Μπέιλυ μάς καλεί να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τις προκαταλήψεις μας και να αναλογιστούμε τη ζημιά που έγινε στο όνομα της επέκτασης, από μια Ευρώπη που πρεσβεύει έναν ανθρωπιστικό προσανατολισμό.
Ο Μπέιλυ έρχεται να μας υπενθυμίσει τόσο το σχετικά μακρινό όσο και το πολύ πρόσφατο παρελθόν, ή μάλλον το παρόν, «αυτόν τον κόσμο της άνισα κατανεμημένης εξουσίας, όπου διάφορες ηγεμονικές νόρμες προσπαθούν να μας πείσουν πως ένα έθνος, μια φυλή, ένα γένος, μια σεξουαλική προτίμηση, μια θρησκεία, μια ιδεολογία ή ένα πολιτισμικό πλαίσιο είναι ανώτερα από όλα τα άλλα», όπως σημείωνε ο ίδιος όταν κλήθηκε το 2014 από την UNESCO να γράψει το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου.
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Brett Bailey
Διεύθυνση Παραγωγής: Barbara Mathers
Τεχνική Διεύθυνση: Colin Legras
Διαχείριση Ομάδας & Διεύθυνση Σκηνής: Helena Erasmus
Ενορχήστρωση χορωδιακών τραγουδιών: Marcellinus Swartbooi
Παραγωγή: Quaternaire και Arts Projects Australia
Εκτέλεση παραγωγής και Εύρεση χώρου: Δημήτρης Χαλκιαδάκης
Υπεύθυνη συντονισμού περφόρμερ: Γιαλένα Κλειδαρά
Μετάφραση κειμένων στην εγκατάσταση: Βασίλης Δουβίτσας
Casting: Athens Casting
Ευχαριστούμε την Asante για την πολύτιμη βοήθεια και συνεργασία.
Χορωδία από το Βέντχουκ της Ναμίμπια: Avril Nuuyoma, Chris Nekongo, Melvin Dupont, Michael Beukes
Ερμηνευτές: Kenny Moses Adetu, Jessica Anosike, Marion Aurora, Robert Ouko Babu, Azcuy Lazaro Anardo Depestre, Nayla Gkougkni, Esther Fudia Kamara, Joseph Waithaka Karanja, Kassim Ligopora, Steven Mouagke, Yuri Nassar, Jenifer Ngwere, Irini Ontoul, Ioanna Okundinge, Nikos Thomas
Ευχαριστούμε τους Αθανάσιο και Μαρίνα Μαρτίνου για την ευγενική παραχώρηση του χώρου.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ
Σάββατο 28 & Κυριακή 29 Μαΐου
Masterclass από τον Brett Bailey (11:00-14:00 | Στέγη)
25→26.5.2016 | ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ | 21:00
Archive
Arkadi Zaides
Εισιτήρια: Κανονικό 10 €, Μειωμένο 5 €, Άνεργοι 5 €, ΑΜΕΑ & Συνοδός ΑΜΕΑ 5 €
Ένα αριστουργηματικό σόλο πάνω στη δύναμη της βίας. Βασισμένος σε οπτικό υλικό από το αρχείο της ανθρωπιστικής οργάνωσης B’Tselem, ο Αρκάντι Ζαΐντες, μια εντελώς ξεχωριστή φωνή στο τοπίο του ισραηλινού χορού, που δεν διστάζει να ρίχνει το ιδιαίτερα κριτικό του βλέμμα στην πολιτική πραγματικότητα της χώρας του, δημιουργεί μια αριστουργηματική παράσταση πάνω στη βία που δέχεται το ανθρώπινο σώμα και στο κόστος που επιλέγει να πληρώσει ένα κοινωνικό σύνολο προκειμένου να επιβληθεί.
Το 2013, ο Ζαΐντες άρχισε να συνεργάζεται με την οργάνωση B’Tselem, η οποία προσφέρει βιντεοκάμερες σε Παλαιστινίους που ζουν στη Δυτική Όχθη, ώστε να μπορούν να κινηματογραφούν τις αυθαιρεσίες των Ισραηλινών στρατιωτών και να έχουν έτσι τη δυνατότητα να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους σε ενδεχόμενες στημένες δίκες. Έχοντας εντρυφήσει σε 4.500 ώρες οπτικού υλικού, ο Ζαΐντες επιλέγει ως βάση της παράστασής του μόνο υλικό στο οποίο απεικονίζονται Ισραηλινοί σε στιγμές καθημερινής βίας.
Διερευνώντας τις συνέπειες της βίας στα σώματα των ανθρώπων που ζουν σε εμπόλεμες ζώνες, αναπαράγει τις κινήσεις των απεικονιζόμενων, άλλοτε ταυτόχρονα, άλλοτε προλαμβάνοντας και άλλοτε επαναλαμβάνοντάς τις, μερικές φορές παράγοντας ο ίδιος ήχους, μέχρις ότου η βία που έχει εγγραφεί στο σώμα του μετατραπεί σε έναν τρελό χορό, παράδοξα κατασκευασμένο από κινήσεις βίας, ωμότητας, απανθρωπιάς. Αλλάζοντας διαρκώς οπτική γωνία, μετασχηματίζοντας το σώμα του σε καθρέφτη, μεγεθυντικό φακό, παρατηρητή ή απλώς σε ένα σώμα που δεν ξέρει πού να σταθεί, αμβλύνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και αναπαράστασης και καταθέτει στο κοινό τα ερωτηματικά του για τη βία ως χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους, αλλά και για την ευθύνη του καθενός μας απέναντι σε όσους την υιοθετούν.
Υλικό για το Archive: εθελοντές για το Πρότζεκτ Κάμερα της B'Tselem – Ισραηλινού Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στις Κατεχόμενες Περιοχές: Iman Sufan, Mu'az Sufan, Bilal Tamimi, Udai 'Aqel, Awani D'ana, Bassam J'abri, Abu 'Ayesha, Qassem Saleh, Mustafa Elkam, Raed Abu Ermeileh, Abd al-Karim J'abri, Issa 'Amro, Ahmad Jundiyeh, Nasser Harizat, Abu Sa'ifan, Oren Yakobovich, Nayel Najar
Σύλληψη & Χορογραφία: Arkadi Zaides
Σύμβουλος βίντεο: Effi & Amir (Effi Weiss και Amir Borenstein)
Ήχος & δραματουργία φωνής: Tom Tlalim
Καλλιτεχνική σύμβουλος: Κατερίνα Μπακατσάκη
Βοηθός χορογράφου: Ofir Yudilevitch
Φωτισμοί: Thalie Lurault
Τηλεχειρισμός βίντεο: Pierre-Olivier Boulant
Παραγωγή: Yael Bechor
Ευχαριστίες: Myriam Van Imschoot
Τεχνικός διευθυντής: Etienne Exbrayat
Ήχος: Cyril Communal
Διεθνής Διανομή: Key Performance
Παραγωγή: Arkadi Zaides
Συμπαραγωγή: Festival d’Avignon, CDC Toulouse, Théâtre National De Chaillot, CNDC Angers
Καλλιτεχνικές φιλοξενίες: CDC Toulouse, CNDC Angers, STUK Leuven, Théâtre National De Chaillot,
WP Zimmer
Παράλληλες δράσεις
Πέμπτη 26 Μαΐου | 19:00-20:00
Διάλεξη από τη Maayan Amir και τη Ruti Sela (Exterritory project) με τίτλο “Preparations for Extraterritorial Scenarios”
Πέμπτη 26 Μαΐου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του χορογράφου Arkadi Zaides με τη Maayan Amir (εικαστικό / επιμελήτρια) και τον Δημήτρη Καραντζά (σκηνοθέτη). Συντονίζει η Κάτια Αρφαρά, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Fast Forward Festival.
25→29.5.2016 | ΣΤΕΓΗ
Gardens Speak
Tania El Khoury
Ώρες περφόρμανς (η είσοδος ξεκινά κάθε 60 λεπτά, με 10 συμμετέχοντες κάθε φορά):
25-27 Μαΐου: 19:00 | 20:00 | 21:00
28-29 Μαΐου: 18:00 | 19:00 | 20:00 | 21:00
Εισιτήρια: Κανονικό 10 €, Μειωμένο 5 €, Άνεργοι 5 €
Η δράση πραγματοποιείται σε μη θεατρικό χώρο, ο οποίος δεν είναι προσβάσιμος σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες.
«Ούτε οι νεκροί δεν θα ’ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει.» - Walter Benjamin
Υπάρχουν σπίτια στη Συρία που κρύβουν τάφους στους κήπους τους... Σκάψτε τους με γυμνά χέρια στη χωμάτινη ηχητική περφόρμανς-εγκατάσταση της Τάνια Ελ Χούρυ και ακούστε τις αληθινές ιστορίες δέκα Σύριων πολιτών που σκοτώθηκαν τα πρώτα έτη της επανάστασης.
Υπάρχουν σπίτια στη Συρία που κρύβουν τάφους στους κήπους τους. Εκεί, στις πίσω αυλές, και όχι στα δημόσια νεκροταφεία, συχνά δίχως καμία επιτύμβια στήλη αλλά, αντίθετα, καλά κρυμμένοι κάτω από το χώμα, είναι ασφαλείς οι αγαπημένοι νεκροί, εκείνοι που σκοτώθηκαν στις πρώτες μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του 2011-13. Επειδή, όμως, ακόμη και οι κηδείες στοχοποιούνταν από το καθεστώς, μόνο εάν έθαβαν τους νεκρούς τους κατ’ οίκον παράμεναν ασφαλείς και οι ζωντανοί – οι γονείς, οι σύντροφοι, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συναγωνιστές τους.
Το Gardens Speak (Οι κήποι μιλούν) σας καλεί να αφουγκραστείτε τις αληθινές ιστορίες δέκα νεκρών Σύριων πολιτών, μέσω των αφηγήσεων που κατέθεσαν οι συγγενείς και οι φίλοι τους και μέσω των ηχητικών ντοκουμέντων που καταγράφηκαν λίγο πριν σκοτωθούν.
Οι ιστορίες δέκα ανδρών και γυναικών που σκοτώθηκαν στη Συρία το 2011-13, κατά τη διάρκεια δηλαδή των πρώτων ετών της εξέγερσης, μας μιλούν για τα όνειρα, τους φόβους και τους αγώνες τους. Την ιστορία τους, εκείνη που μένει άγνωστη και άφατη, φέρνει στο φως η πολυβραβευμένη Λιβανέζα καλλιτέχνης, κάτοχος του Total Theatre Innovation Award και του Arches Brick Award. Όπως επισημαίνει η ίδια, «ο θρήνος μπορεί να κινητοποιήσει τις συνειδήσεις ενάντια στους καταπιεστές. Η εξιστόρηση της ζωής και του θανάτου των δέκα αυτών μαρτύρων μπορεί να γίνει μια πράξη αντίστασης κατά της προσπάθειας του καθεστώτος να εξανδραποδίσει ακόμη και τους νεκρούς.»
Μόλις δέκα θεατές κάθε φορά γίνονται οι μύστες αυτού του τελετουργικού μνήμης και καλούνται να εμπλακούν, ψυχή τε και σώματι, πολιτικά και συναισθηματικά, σκύβοντας πάνω από τους «τάφους» των δέκα θυμάτων ενός καθεστώτος καταπίεσης.
Η περφόρμανς είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση)
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Tania El Khoury
Διεύθυνση Παραγωγής: Jessica Harrington
Βοηθός Έρευνας και Συγγραφή Κειμένου (στα αραβικά): Kinana Issa
Καλλιγραφία & Σχεδιασμός Μνημάτων: Dia Batal
Σκηνικά: Abir Saksouk
Ηχογραφήσεις & Μοντάζ Ήχου: Khairy Eibesh
27→28.5.2016 | ΣΥΜΠΟΣΙΟ | ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ & ΜΠΑΓΚΕΙΟΝ
Συμπόσιο: «Η τέχνη στα σύνορα: χωρικές πολιτικές και μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή»
Είσοδος ελεύθερη
27 Μαΐου: Στέγη | Μικρή Σκηνή
28 Μαΐου: Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2016 "ΟΜΟΝΟΙΑ"| Μπάγκειον (πλ. Ομονοίας 18, Αθήνα)
Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά
Σε συνδιοργάνωση με την Μπιενάλε της Αθήνας
Επιστημονική επιμέλεια: Κάτια Αρφαρά (Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Fast Forward Festival) και Massimiliano Mollona (Διευθυντής Προγράμματος της Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 "ΟΜΟΝΟΙΑ")
Με τους: Nadje Al-Ali, Brett Bailey, Eric Baudelaire, Tania El Khoury, Amin Husain, Khaled Jarrar, Lamia Joreige, Lara Khaldi, Yazan Khalili, Sophie Nield, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Andrew Ross, Nato Thompson, Christine Tohmé, Jalal Toufic
Ένα διήμερο συμπόσιο με συζητήσεις καλλιτεχνών, προβολές, κεντρικές ομιλίες και πάνελ, το οποίο εστιάζει στις πρακτικές που αντανακλούν τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή σε συνδιοργάνωση με την Μπιενάλε της Αθήνας.
Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, μετά τη στρατιωτικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση της σύγκρουσης στη Συρία, η έννοια του συνόρου σε ένα διευρυμένο ορισμό, τόσο ως εξωτερικό όσο και ως εσωτερικό, φυσικό και νοητό, έχει καταστεί κορυφαίος προβληματισμός στο κοινωνικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό πεδίο. Οι συνεχιζόμενες βίαιες αλλαγές στο γεωπολιτικό χάρτη της Μέσης Ανατολής και η επακόλουθη προσφυγική κρίση ξεσκεπάζουν τις βαθιές πολιτικές επιπτώσεις των εδαφικών παρεμβάσεων, ενώ συγχρόνως αποκαλύπτουν την ξενοφοβική στάση της Ευρώπης, η οποία στη μεγάλη της πλειονότητα υπερασπίζεται την επιστροφή από την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» στο μοντέλο του έθνους-κράτους. Αντί για κατώφλι ή ζώνη διέλευσης που αναμένεται να προσπελαστεί, το σύνορο είναι σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ένα όριο, ένα περιθώριο, ένα σημείο ελέγχου, ένας τοίχος, ένας φράχτης, ένα εμπόδιο που διαχωρίζει τους «εντός» από τους «εκτός» διχοτομώντας πόλεις και χωριά, αλλοιώνοντας τοπία, ακινητοποιώντας πρόσφυγες σε ουδέτερες ζώνες (no man’s land), ενώ συγχρόνως δημιουργεί «ειδικές οικονομικές ζώνες» στην περιοχή του Περσικού Κόλπου.
Αυτό το διήμερο συμπόσιο –με συζητήσεις καλλιτεχνών, προβολές, κεντρικές ομιλίες και πάνελ– εστιάζει στις καλλιτεχνικές, ακτιβιστικές, επιμελητικές και ακαδημαϊκές πρακτικές που αντανακλούν τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και διερευνούν εναλλακτικά μοντέλα κοινωνικής και πολιτικής γεωγραφίας. Μπορούν οι πολιτιστικές χωρικές πρακτικές να υπονομεύσουν τις εθνικές πολιτικές και τις καταπιεστικές στρατηγικές εθνικής κυριαρχίας; Μπορεί η ριζοσπαστική τέχνη να προκαλέσει μια μετατόπιση στις κυρίαρχες εδαφικές συμπεριφορές; Μπορεί η τέχνη να φανταστεί μια μετα-εθνική κατάσταση που να υπερβαίνει την εδαφική σκέψη; Μπορεί ο πολιτιστικός ακτιβισμός να αμφισβητήσει τα ζητήματα εργασίας και εσωτερικής μετανάστευσης που κληρονομήθηκαν από την αποικιακή και μετα-αποικιακή εποχή; Έχει η τέχνη τη δύναμη να προτείνει εναλλακτικές αφηγήσεις και νέες δυνατότητες για κριτική ανάλυση;
29→30.5.2016 | ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ
Web of Trust
(Ιστός εμπιστοσύνης)
Edit Kaldor
Εισιτήρια: Κανονικό 10 €, Μειωμένο 5 €, Άνεργοι 5 €, ΑΜΕΑ & Συνοδός ΑΜΕΑ 5 €
Πόσα κλικ, tweets και likes χρειάζεται μια εξέγερση; Το Ίντερνετ, τα κοινωνικά δίκτυα και τα ψηφιακά μέσα επιστρατεύονται στην καλωδιωμένη περφόρμανς μιας από τις πιο αντισυμβατικές φωνές της σύγχρονης σκηνής. Δεν μοιάζει με θέατρο, αλλά είναι. Και μάλιστα, το καλύτερο είδος θεάτρου που υπάρχει.» Αυτό έγραψε κάποιος για τη δουλειά της Edit Kaldor (γενν. 1969). Παραφράζοντας τον Σαίξπηρ και το Όλος ο κόσμος μια σκηνή, η Κάλντορ μοιάζει να αντιτείνει: «Όλος ο κυβερνοχώρος μια σκηνή». Κι αυτό γιατί η διεθνούς κύρους, πρωτοπόρος σκηνοθέτρια, η οποία γεννήθηκε στη Βουδαπέστη, μεγάλωσε στην Αμερική και έχει έδρα της το Άμστερνταμ, αξιοποιεί στα υβριδικά θεατρικά της πρότζεκτ το διαδικτυακό κοσμοπολιτισμό, τη διατοπική αλληλεπίδραση σε μηδενικό χρόνο των κοινωνικών δικτύων και τη μαζική δημοκρατία του κυβερνοχώρου.
Το Web of Trust (Ιστός εμπιστοσύνης) είναι μια δικτυωμένη θεατρική περφόρμανς, που φέρνει στο θέατρο το διαδίκτυο και ειδικότερα μια νέα πλατφόρμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρησιμοποιώντας την ως πεδίο σκηνικής δράσης. Μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων, παρακινημένοι από την αυξανόμενη δυσαρέσκειά τους, ενώνονται διαδικτυακά για να αρθρώσουν ιδέες για μια διαφορετική κοινωνία. Το έργο ασχολείται με την ενέργεια της διατύπωσης και διαπραγμάτευσης των ιδανικών, με τη σχέση λόγων και πράξεων, ατομικού και συλλογικού.
Ο Ιστός εμπιστοσύνης χτίζει επάνω στις εμπειρίες του μακροπρόθεσμου θεατρικού κι ερευνητικού σχεδίου Inventory of Powerlessness (Απογραφή της Ανισχυρότητας), με το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα η Έντιτ Κάλντορ, ύστερα από πρόσκληση της Στέγης και του Transitions Festival: 3 / Central Europe, το Νοέμβριο του 2015. Το πρότζεκτ αυτό το πρωτοξεκίνησε η Kaldor το 2012 κι από τότε το ανέπτυξε σε στενή συνεργασία με μερικές εκατοντάδες συμμετέχοντες από διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης. Σε ένα συλλογικό περιβάλλον χαρτογραφούν τις συνδέσεις μεταξύ των διαφορετικών μορφών ατομικής αδυναμίας, που παρέχουν το περιεχόμενο μια ψηφιακής βάσης δεδομένων, αποκαλύπτοντας ένα σύνθετο πορτρέτο της δυσφορίας, του άγχους και της δύναμης. Η τυπική γλώσσα του Ιστού εμπιστοσύνης, ωστόσο, απηχεί περισσότερο την περφόρμανς της Kaldor από το 2003, Or Press Escape. Ακριβώς όπως και το προγενέστερο κομμάτι, εστιάζει στο μεταφορικό δυναμικό της καθημερινής χρήσης του υπολογιστή, υπογραμμίζοντας τη θεατρική του ποιότητα και χρησιμοποιώντας την οθόνη του υπολογιστή για να εστιάσει και να εμπλακεί στη συλλογιστική διαδικασία που καραδοκεί πίσω από ιδέες και πράξεις.
Τo Web of Trust (Ιστός εμπιστοσύνης) καταφτάνει στη Στέγη λίγες μόνο μέρες μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες).Η παράσταση είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση)
Δημιουργία: Edit Kaldor
Σε συνεργασία με τους: Γκίγκη Αργυροπούλου, Bojan Djordjev, Lisa Skwirblies, Jurrien van Rheenen, Rufino Henricus, Martin Kaffarnik, Joris Fauvie, Nicola Unger, Nele Beinborn, Velvet Leigh, Tirza Gevers, Giorgi M., Oleg Myrzak, Aleksandra Jarocka, Silja Korn, Abdi Toufali, Jana Mendelski, Richard Djif, Rodrigue Peguy, Michel Bezem, Ivo de Kler, Leo Westra, Meike Jansen, Corine Marseille, Gerard Smets, Katharina Rösch, Emma Berentsen, Kobbe Koopman, Alexander Nagel, Arved Schultze, Dries Douibi, Isobel Drybourg, Hannah Woods, Sylvain Vriens κ.ά.
Παραγωγή: Edit Kaldor/Stichting Kata (Άμστερνταμ)
Συμπαραγωγοί: Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες), Dublin Theatre Festival, Hebbel am Ufer (Βερολίνο), SPRING Festival (Ουτρέχτη), Vooruit (Γκεντ), Contemporary Arts Center (Σινσινάτι), Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα)
Με την υποστήριξη: NXTSTP network, Δήμος του Άμστερνταμ, Performing Arts Fund Netherlands, Open Latitudes network
Πρεμιέρα: Μάιος 2016, Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες)
ΠΑΡΑΛΛΗΛH ΔΡΑΣH
Κυριακή 29 Μαΐου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές
Συντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου και επίκουρος καθηγητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ FAST FORWARD FESTIVAL 3
έως 10 €
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γραμμή εισιτηρίων
Τ.: 210 900 5 800
ΔΕ-ΚΥΡ 9:00-21:00
Γραμμή Φίλων της Στέγης
Τ.: 213 017 8200
ΔΕ-ΚΥΡ 9:00-20:00
Οι Φίλοι της Στέγης πραγματοποιούν τις αγορές των εισιτηρίων τους μέσα από το ηλεκτρονικό προφίλ τους, κάνοντας login με τον προσωπικό τους κωδικό χρήστη και το password τους, για να ξεκλειδώσουν τις εκπτώσεις και τις προπωλήσεις τους.
