Ευθύμης Θέου: Εγκλωβισμένος σε μια αλυσιδωτή αντίδραση [συνέντευξη]

16.10.2015
Μια βουβή χορογραφία για το παρόν που μας διαφεύγει και για το αόριστο μέλλον. Το Domino, η νέα παράσταση των Vasistas, πραγματεύεται το θέμα της επιδημικής κατάρρευσης, μιας αλυσιδωτής αντίδρασης που οδηγεί σε γενικευμένη κατάσταση «επείγοντος», εστιάζοντας στους επιζώντες. Στη σκηνή εναλλάσσονται στιγμιότυπα, θραυσματικά ταμπλώ ενός κόσμου όπου το τέλος πλησιάζει, όπου άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κενό. Με τρόπο επείγοντα, παράλογο και νοσταλγικό.

Εμείς μιλήσαμε με τον Ευθύμη Θέου, μέλος των Vasistas, στην προσπάθειά μας να εξιχνιάσουμε τι θα δούμε στη νέα τους δουλειά.

Tι θα δούμε στο Domino; Ποια είναι αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση;

Στο Domino μια ομάδα ανθρώπων βρίσκεται εγκλωβισμένη μπροστά στο κίνδυνο μιας μεγάλης κατάρρευσης. Κοιτάζοντας το αναπόφευκτο τέλος τα μέλη της επιλέγουν να δράσουν, να κινηθούν, να χορέψουν, να εξουσιάσουν και να εξουσιαστούν μέσα σε ένα ηχητικό τοπίο από ξεχασμένες ηχογραφήσεις του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Η αλυσιδωτή αντίδραση στην παράσταση έχει να κάνει με την αλληλεξάρτηση αυτών των ανθρώπων και με τη συνειδητοποίηση ότι η πράξη του ενός μπορεί και επιδρά ραγδαία στη ζωή ολόκληρης της κοινότητας.

Μιλήστε μας λίγο για τους ιδιαίτερους αφηγηματικούς κώδικες που χρησιμοποιεί η ομάδα σας …

Νομίζω συνοπτικά αυτό που χαρακτηρίζει τη δουλειά μας είναι η ανάγκη για μια καθαρότητα στα εκφραστικά μέσα και μια αμεσότητα στην επικοινωνία. Δημιουργούμε θεάματα τα οποία αφηγούνται ιστορίες χρησιμοποιώντας έντονα τη σωματική έκφραση και τη δύναμη της μουσικής να απευθύνεται άμεσα στις αισθήσεις

Ποια η σημασία της κίνησης στην παράστασή σας;

Στο Domino όλα εκφράζονται με το σώμα. Το σώμα του ανθρώπου ως μονάδα και το σώμα του ως μέρος ενός πλήθους που κινείται ασταμάτητα σαν σμήνος προσπαθώντας να βρει μια θέση στο χώρο. Πάντα στις παραστάσεις μας δουλεύαμε σωματικά, αλλά εδώ καταλάβαμε πως το σώμα ελεύθερο νοήματος μπορεί να εκφράσει ένα βαθύτερο υπαρξιακό πεδίο πάνω στη σκηνή.

Πιστεύετε πως στην Ελλάδα έχουμε έρθει τελικά αντιμέτωποι με το κενό;

Με την έννοια του ξαφνικού, απότομου αποπροσανατολισμού και της αγωνίας που αυτός φέρνει, σίγουρα ναι


Πώς μπορούμε να βγούμε από το τέλμα αυτό;

Μόνο για το δικό μου δρόμο μπορώ να σας μιλήσω. Με διάβασμα, σκέψη πριν από κάθε δράση και τρυφερότητα, φροντίδα για τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα. Με προσοχή οι ιδέες με τις οποίες προχωράω να μην βλάπτουν τα σώματα των ανθρώπων. Αλλά ο δρόμος του καθενός είναι προσωπικός.

Εσείς πως αισθάνεστε ως καλλιτέχνης σήμερα;

Φαντάζομαι ότι τα υποκείμενα της ιστορίας, σε ένα επίπεδο τουλάχιστον, βίωναν σε κάθε εποχή τον κόσμο με τον ίδιο ορμητικό και απόλυτο τρόπο. Είναι μία διαδικασία κατά την οποία πρέπει να βρεις τη θέση σου και να εκφράσεις έναν κόσμο χαώδη και συχνά επίπονο.

Αν ρωτάτε για τα επαγγελματικά, με τους Vasistas μέσα από τη δουλειά δέκα χρόνων έχουμε αναπτύξει ένα δίκτυο στο εξωτερικό το οποίο μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε - σ’ αυτό ήρθαν να βοηθήσουν τα τελευταία χρόνια και οι πρωτοβουλίες της Στέγης ως προς την εξωστρέφεια του ελληνικού θεάτρου, ή και άλλων μικρότερων θεσμών όπως το MIRfestival. Παρ’ όλα αυτά κάθε καινούργια δουλειά γίνεται με πολλές προσωπικές θυσίες και ρίσκο.

Πείτε μας δυο λόγια για τη συνεργασία σας με το Res Ratio Network.

Το Res Ratio Network είναι ένα καινούριο δίκτυο ανθρώπων στην Αθήνα με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινή αισθητική και συγγενεύουμε καλλιτεχνικά. Έχει τη δυναμική και ευχόμαστε να εξελιχθεί σε σημαντικό παράγοντα για το ερευνητικό θέατρο της πόλης τα επόμενα χρόνια.

Μελλοντικά σχέδια

Μετά τις παραστάσεις στην Αθήνα συνεχίζουμε την περιοδεία στη Γαλλία με το “Domino” και τα “Αίματα”. Ταυτόχρονα ξεκινάμε δουλειά για την καινούργια μας παράσταση, τις “Απολόγίες 4 και 5” σε κείμενο του Ευθύμη Φιλίππου που θα παρουσιαστεί την ερχόμενη άνοιξη.

Γεωργία Οικονόμου

[email protected]