Έτσι το Σάββατο το πρωί, 10 άτομα έφτιαξαν τον μαυροπίνακα προκειμένου να συλλεχθούν οι σκέψεις για την πόλη μας στο στυλ παρόμοιων πρότζεκτ που γίνονται στο εξωτερικό (εκεί θέτουν ερωτήματα γενικότερα, στην περίπτωσή των Atenistas αποφασίστηκε το αντικείμενο να είναι η ίδια η Αθήνα).
Ο τοίχος που επιλέχτηκε, ξεχωριστός: αυτός του ‘σινέ Θησείον’ της Αποστόλου Παύλου, χαρακτηρισμένου ως του «πιο όμορφου κινηματογράφου στον κόσμο» από πολλά διεθνή μέσα.
Ο ιδιοκτήτης συμφώνησε με την δράση και 6 ώρες μετά, με βάψιμο με ειδική μπογιά μαυροπίνακα, στένσιλ, ταινίες, λίγο λευκό και κόκκινο χρώμα, και μια θήκη με κιμωλίες, ο πίνακας ήταν έτοιμος για χρήση.
Χρήση, αμεσότατη δε, αφού όλοι θέλησαν να γράψουν αυθόρμητα (πολλές φορές και πριν την ολοκλήρωση της παρέμβασης) την πεποίθησή τους.
Ο μαυροπίνακας τελικά ξύπνησε κάτι οικείο κι όμορφο στη μνήμη όλων ενώ το ερώτημα απαντήθηκε απ’ όλους με θετική σκέψη και αγάπη για την Αθήνα. «Μοναδική, ιδιαίτερη, ωραίο φαγητό, ζεστοί άνθρωποι, κοιτίδα του πολιτισμού…» μερικά απ’ αυτά που εκτιμώνται στην πόλη μας.