«Δεν είναι η ζωγραφική του μυστηριώδης, αλλά η ζωή: Ιδού το δίδαγμα του Αντάμι που αποτελεί δίδαγμα όλων των μεγάλων καλλιτεχνών». Ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι γράφει για τον Βαλέριο Αντάμι. Όπως ο Ζαν - Μαρί Ντρο για τον δικό μας Αλέκο Φασιανό: «Ποτέ δεν νοιάστηκε να διαβάσει την ώρα στο ρολόι της εκκλησίας στο Σεν Ζερμέν-ντε-Πρε, ούτε στους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης ή στα μεγάλα μαγαζιά του Τόκιο. Οχι, ο Φασιανός κοιτάζει πολύ πιο μακριά. Προς τον ήλιο».

Πίσω από την έκθεση «Ρaris Ρeinture», που συνδιοργανώνει το Γαλλικό Ινστιτούτο με το Ιδρυμα Θεοχαράκη, στους χώρους του τελευταίου (Βασ. Σοφίας 9), από 4 Ιουνίου έως 12 Οκτωβρίου, κρύβονται 22 σύγχρονοι ζωγράφοι, δώδεκα εθνικοτήτων, και ισάριθμοι συγγραφείς.

Οι δεύτεροι γράφουν για τους πρώτους, ενώ εκείνο που ενώνει τους ζωγράφους είναι ότι βρέθηκαν στο Παρίσι, γύρω στη δεκαετία του 60, σπούδασαν, δούλεψαν, διαμόρφωσαν το εκφραστικό τους ιδίωμα.

«Εκμηδενίστηκαν πρώτα και μετά αναπτύχθηκαν, ξεκαθαρίζοντας την προσωπική τους άποψη», σύμφωνα με την εμπειρία του Φασιανού. Η επιμελήτρια της έκθεσης, μορφωτική ακόλουθος της Γαλλικής Πρεσβείας, Καρολίν Φουρζό Λαβίλ, επέλεξε τους καλλιτέχνες κι εκείνοι τους συγγραφείς που επιθυμούσαν να γράψουν γι αυτούς. Τα έργα παρουσιάζονται μαζί με τα ανέκδοτα κείμενα των λογοτεχνών.

Εικόνα και λόγος σε μια ιδιότυπη έκθεση - συνάντηση. Οι Ιταλοί Βαλέριο Αντόρνο και Λεονάρντο Κρεμονίνι, ο Βέλγος Πιέρ Αλεσίνσκι, οι Ισπανοί Εντουάρντο Αρόγιο και Αντόνιο Σεγκουί, ο Γάλλος Ζαν Ρουστέν, ο Σέρβος Βλαντίμιρ Βελίκοβιτς είναι μερικοί από τους ζωγράφους της έκθεσης. Δίπλα τους, εκτός από τον Ταμπούκι, ο Πιέρ Ασουλίν, ο ποιητής Ιβ Μπονφουά κ.ά.

Δ. ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ