Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Το τι σόι λεβεντό-παλλίκαρα βγάζει η Κορινθία, απέδειξε το βράδυ της Δευτέρας ο αποχωρήσας Κώστας. Ο εν λόγω νέος για λόγους που δεν διευκρίνισε, όμως, εύκολα εξηγούνται, επέτρεψε στον "Σογκούν" Γιάννη να παραμείνει στην Φάρμα και με τη βοήθεια του...Θεού να κάνει τους υπόλοιπους "αγρότες" να τον συμπαθήσουν. Ο Κωστής επέλεξε την διαδικασία του κορμού - επιτέλους είδαμε ποια είναι, που για κορμό ακούγαμε και κορμό δεν βλέπαμε - και παρόλο που ήταν διατεθειμένος να δώσει μάχη με το κούτσουρο για να παραμείνει, σαν μπήκε στην αρένα άλλαξε γνώμη.

Κάτι τα λόγια - μαχαίρια του Γιάννη που όλοι "δεν τον παίζουνε γιατί είναι μεγάλος". Κάτι τα βουρκωμένα μάτια του. Κάτι η στάση των υπολοίπων απέναντι στον Γιάννη και κάτι ο σταυρός που έκανε ο αντίπαλος, δείχνοντας την επιθυμία να μείνει, ρίχτηκε στην μάχη ο Κωστής με σκοπό να χάσει. Οι υπόλοιποι δεν πίστευαν στα μάτια τους και σα να ήταν αόρατος ο Γιάννης έβριζαν τον φίλο τους που έφυγε και τους άφησε αμανάτι τον "Ρίτσαρντ Γκιρ".

Τώρα πως αυτός δεν σηκώθηκε να φύγει λέγοντας "δεν με παρατάτε εσείς και η Φάρμα σας", ο Θεός και η ψυχή του. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο αθεόφοβος την ώρα που οι άλλοι έκλαιγαν για τον Κωστή, αυτός έβγαζε πλάνο για τις δουλειές που είχαν να κάνουν. Και μετά σου λέει γιατί "δεν με παίζουνε οι φίλοι μου". Να λέει που δεν τον πέταξαν ανάποδα στο ρυάκι, σαν τον Σπιρτούλη στα Στρουμφάκια. Ο Κωστής - για να επανέλθω στα του συμπατριώτη μου - ήταν τα μάλα ικανοποιημένος για την κίνηση - ματ και λεπτό δεν μετάνιωσε ακόμη κι όταν οι άλλοι τον χτυπούσαν που τους "φόρτωσε" τον Γιάννη. Πάντως, ο "Σογκούν" - καλά που κονόμησε την χθεσινή πουκαμισιά; - μετά το τέλος της και καλά μονομαχίας, έσπευσε να τον ευχαριστήσει για το σεβασμό που έδειξε στα τιμημένα...γηρατειά του και που κατ' επέκταση του έδωσε παράταση στη Φάρμα.