Επιμέλεια: Αλέξανδρος-Ρωμανός Λιζάρδος
Η πολυαναμενόμενη συνεργασία του με την Αντζελίνα Τζολί στο «Wanted» κάνει την Πέμπτη πρεμιέρα στις αθηναϊκές αίθουσες, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να αναρρώσει από τις σωματικές αλλά κυρίως τις ψυχικές πληγές που του άφησε το σοβαρό τροχαίο που είχε πριν από μερικούς μήνες.Ο Μόργκαν Φρίμαν μπορεί να τη γλίτωσε παρά την αρχική σοβαρότητα της κατάστασής του, ωστόσο φαίνεται πως ο γάμος του με την 67χρονη Μίρνα έχει τελειώσει οριστικά. Αιτία η συνοδηγός στο ντελαπαρισμένο αυτοκίνητο που δεν ήταν άλλη από την Ντεμάρις Μέγερ, κολλητή φίλη της γυναίκας του!
Ο 71χρονος ηθοποιός και η 48χρονη διατηρούσαν κρυφά δεσμό και, όπως μάλιστα ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ο συνέταιρος του Φρίμαν, Μπιλ Λάκετ, έχουν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες διαζυγίου.
Αν και φαινομενικά ο Φρίμαν και η σύζυγός του δεν είχαν δώσει λαβές για σχόλια, οι ψίθυροι έλεγαν πως εδώ και αρκετό καιρό αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας των συχνών παραστρατημάτων του βραβευμένου με Όσκαρ ηθοποιού.
Όσον αφορά στο «Wanted» θα δούμε την ιστορία μιας πράκτορα της CIA (Αντζελίνα Τζολί) και πώς προσπαθεί να πετάξει από πάνω της τις υπόνοιες πως είχε δοσοληψίες με μυστικές υπηρεσίες των Ρώσων.
Ο Μόργκαν Φρίμαν μας μίλησε για το ρόλο του στη νέα περιπέτεια, αλλά και την πρόσφατη επιστροφή του στο θεατρικό σανίδι του Μπρόντγουεϊ.
Ήταν ρίσκο η συνεργασία με τον Ρώσο Timur Bekmambetov στο «Wanted»;
«Είναι γεγονός πως ήταν πολύ συνεργάσιμος. Αρχικά μου πήρε λίγο χρόνο να τον συνηθίσω, δεν είναι από τους ανθρώπους που σου παραδίνεται... Ακόμη όμως και τις πιο σκληρές κουβέντες σου τις λέει με μια ιδιότυπη γλυκύτητα».
Γιατί, πλέον, στις περιπέτειες πασχίζουμε να βρούμε καλά σενάρια με δυνατή και γρήγορη πλοκή;
«Υπάρχουν πατάτες και φαίνονται από το σενάριό τους. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί μέχρι στιγμής, θες να το πεις «διορατικότητα», θες να το πεις «διαίσθηση», έχω πει τα ναι και τα όχι που έπρεπε. Λίγες φορές την έχω πατήσει».
Πόσο αληθινός είναι ο χαρακτήρας που υποδύεστε, ο Sloan;
«Δεν θα έλεγα ότι είναι αληθινός. Τον αντιλαμβάνομαι σαν ένα πρόσωπο που του αρέσει να έχει τα πάντα υπό τον έλεγχό του. Αρέσκεται στην άσκηση εξουσίας. Εγώ πάλι, δεν συμπεριφέρομαι ανάλογα και αυτό έκανε ακόμα πιο δελεαστικό το ρόλο».
Στην ταινία ενσαρκώνετε το μέντορα του ήρωα που υποδύεται ο Μακαβόι.
«Είμαι μέντορας και δάσκαλος, αλλά όχι ανιδιοτελώς. Δεν θα μπορούσε να «πιάσει» τους στόχους του αν δεν γινόταν δάσκαλος σε ένα νεαρό δολοφόνο. Η ζωή, τελικά, αντιγράφει την Τέχνη!».
Το σενάριο του «Wanted» καταπιάνεται με την ανακάλυψη του ποιοι πραγματικά είμαστε...
«Το να συνειδητοποιήσεις ότι η μέχρι στιγμής ζωή σου ήταν μόνο ένα μάτσο συντρίμμια, επειδή δεν ευνοήθηκες ίσως, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Πολλοί έχουμε ζήσει κάτι ανάλογο».
Εσείς σπαταλίσατε χρόνο για να ανακαλύψετε ποιος πραγματικά είστε και τι θέλετε τελικά από τη ζωή;
«Από μικρός ήξερα ότι ήθελα να συμμετέχω σε ταινίες, αλλά ταλαιπωριόμουν από το ρομαντισμό μου με τον κινηματογράφο, γιατί ξεχνούσα ότι όταν κλείνουν τα φώτα, η ζωή συνεχίζεται. Γι αυτόν το λόγο κατατάχτηκα στο στρατό υποψιασμένος ότι αν ζούσα κάτι έντονο θα καταλάβαινα ότι δεν ήμουν ιδανικός πολεμιστής και θα επέστρεφα στη μεγάλη μου αγάπη, στο όνειρό μου, το σινεμά».
Δείχνετε να επιλέγετε με μεγάλη προσοχή τους ρόλους σας, αλλά ταυτόχρονα πειραματίζεστε σε καινούργια πράγματα...
«Κάπως έτσι είναι. Πιστεύω πως ιδιαίτερα στο χώρο της υποκριτικής υπάρχει ένα στοιχείο που διαλύει κάθε μορφής εκλεπτισμό. Μου αρέσει να έχω μια μεγάλη γκάμα, ακόμα μεγαλύτερη και από τις δυνατότητές μου μερικές φορές σε ό,τι κι αν επιλέγω να κάνω».
Για το λόγο αυτό αποφασίσατε να επιστρέψετε στο Μπρόντγουεϊ;
«Ναι... Μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα από μένα. Ό,τι όμως κι αν πω, η δράση μου στη σκηνή ή στο πλατό παραμένει μία: είμαι ηθοποιός. Η διαφορά όμως στο σανίδι από τη μεγάλη οθόνη είναι τεράστια. Στον κινηματογράφο, για παράδειγμα, είναι πολύ σπάνιο να υψώσεις πολύ τον τόνο της φωνής σου. Όταν παίζεις στο θέατρο, οφείλεις να μιλάς δυνατά και καθαρά. Οι διαφορές θεάτρου-κινηματογράφου έχουν να κάνουν περισσότερο με την εκπαίδευση της πειθαρχίας».
Πρώτη συνεργασία με την Αντζελίνα Τζολί...
«Είναι απλά υπέροχη. Είναι η επιτομή του επαγγελματία και περισσότερο από απλά καλή σε ό,τι και αν κάνει. Όλη η πορεία της είναι ζωντανή απόδειξη αυτών που αναφέρω».
Φαντάζομαι ότι όλο και κάποιες δυσκολίες θα υπήρξαν στα γυρίσματα στην Πράγα...
«Ας είμαστε ειλικρινείς: μόνο οι τεχνικοί δουλεύουν σκληρά σε μια υπερπαραγωγή, οι ακριβοπληρωμένοι ηθοποιοί είναι απλώς καλομαθημένοι».
Άρα, το επάγγελμά σας είναι ευλογία...
«Μπορείς να το πεις κι έτσι! Να μπορείς να δουλέψεις σαν ηθοποιός είναι ευλογία! Και αυτό το επάγγελμα είναι αυτό που ήξερα από μικρός πως ήθελα να κάνω».
Η ταινία «Wanted» βασίζεται στη νουβέλα-κόμικ του Mark Millar. Γιατί οι νουβέλες-κόμικς αποτελούν σε τόσο μεγάλο βαθμό έμπνευση για το Χόλιγουντ;
«Θυμηθείτε πως τα δύο πρώτα Σούπερμαν έγιναν επιτυχία στη στιγμή και από την ώρα που το Χόλιγουντ αντιλήφθηκε ότι εκεί υπάρχει ψωμί έριξε το βάρος του σε αυτό το είδος. Εξαιτίας δε της απεργίας των σεναριογράφων, με τις νουβέλες-κόμικς δεν χρειάστηκαν πολλή δουλειά για να έχουν έτοιμα σενάρια. Αυτό σε συνδυασμό με την επανάσταση των τρισδιάστατων γραφικών έδωσαν ώθηση σε αυτό το νέο είδος».
Αντέχετε την «τόση τεχνολογία» στα πλατό;
«Αισθάνομαι άνετα... Το σημαντικό είναι το αποτέλεσμα να είναι πιστευτό».
Τα όπλα και στη δική σας ταινία έχουν... πρωταγωνιστικό ρόλο. Πώς αισθάνεστε όταν πρέπει να πυροβολήσετε;
«Δεν έχω πρόβλημα. Έχω όπλα στο εξοχικό μου για να τρομάζουμε τα τρωκτικά. Φυσικά, ποτέ μου δεν θα έφερνα ένα όπλο στην πόλη. Στην ταινία, η βία και τα όπλα είναι τόσο στυλιζαρισμένα που μάλλον αποτελούν διακοσμητικά...».
