Το ενδιαφέρον είναι όμως ότι σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν παραλλαγές της ίδιας ιδέας, με διαφορετικά ονόματα και ελαφρά διαφορετική συνταγή. Pannenkoeken στην Ολλανδία, Kaiserschmarrn στην Αυστρία, Palacsinta σε Κεντροευρωπαϊκές χώρες όπως η Ουγγαρία, Blinisστην Ουκρανία & Ρωσία, Scrippelle ‘Mbusse στη περιοχή Abruzzo της Ιταλίας και Pancakes στην Μεγάλη Βρετανία, με πιο διάσημα τα Scotch Pancakes, για τα οποία θα γράψουμε ξεχωριστά, μια και αυτά κόπιαραν οι Αμερικάνοι και τα έκαναν διάσημα ανά τον κόσμο.
Είναι σαφές λοιπόν ότι οι κρέπες είναι δημοφιλείς και απόλυτα ενταγμένες στην Ευρωπαϊκή μαγειρική, ανεξαρτήτως χώρας.
Έχω διαβάσει πάντως ότι το όνομα κρέπα προέρχεται από το αρχαιοελληνικό “κρίσπος” που υποτίθεται ότι σημαίνει “τυλιγμένος”, αλλά δεν έχω κατορθώσει να το διασταυρώσω από κάποια πολύ έγκυρη πηγή.
Σ’ αυτό το άρθρο θ’ ασχοληθούμε με τις Γαλλικού τύπου κρέπες και θα σας δείξω πως τις κάνουμε στην Βρετανία (καλύτερα κι’ απ’ τους Γάλλους βέβαια!!!). Τα πανκείκ μας είναι ενταγμένα τόσο πολύ μέσα στη γαστρονομική μας κουλτούρα, που έχουμε και ειδική γιορτή αφιερωμένη σ’ αυτά, την μέρα πριν την πασχαλινή νηστεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε χρόνο έχουμε αγώνα “Pancake race” για φιλανθρωπικό σκοπό, στη Βουλή μεταξύ των βουλευτών και των δημοσιογράφων, οι οποίοι τρέχουν γύρω απ’ τη Βουλή, γυρνώντας συνεχώς κρέπες στο τηγάνι, όπως θα δείτε και στο βίντεο. Μετά απ’ αυτό, το Brexit θα σας φαίνεται λογικό, να υποθέσω!
Εγώ έμαθα απ’ τη μάνα μου να κάνω κρέπες, όταν ήμουν 11 χρονών και από τότε τις φτιάχνω συχνά, ειδικά όταν θέλω να δώσω ένα γιορταστικό χαρακτήρα σε κάποια μέρα, μια και τα παιδιά (και οι μεγάλοι βέβαια), πάντα ενθουσιάζονται με την ιδέα.
Το καλό με τις κρέπες εκτός της δημοφιλίας τους, είναι η πολυχρηστικότητά τους. Ταιριάζουν με αλμυρά και γλυκά γεμίσματα ή και με συνδυασμό αυτών, όπως για παράδειγμα το σπεκ με maple syrup, που είναι πολύ δημοφιλές στην Ολλανδία. Μπορούν να είναι μέρος του πρωϊνού, να καταναλωθούν ως σνακ, ως απογευματινή λιχουδιά ή να είναι μέρος ενός ελαφρού γεύματος. Επίσης μπορούν να διπλωθούν, να γίνουν ρολό ή να μείνουν ανοιχτές με το περιεχόμενο πάνω τους. Και βέβαια μπορούν να γίνουν σε ελάχιστα λεπτά όταν έχετε έτοιμο τον χυλό τους στο ψυγείο. Επιπλέον δεν απαιτούν ειδικό εξοπλισμό, αν και εμείς χρησιμοποιούμε σπίτι μας την ειδική κρεπιέρα της Fest που μας διευκολύνει πολύ, έχοντας το σωστό μέγεθος και το ειδικό χείλος για εύκολο γύρισμα.
Μια ενδιαφέρουσα παράδοση, που συνοδεύεται μάλιστα από αντίστοιχη αγγλική έκφραση, είναι ότι η πρώτη και η τελευταία κρέπα πάνε στη γάτα!
Και αυτό, γιατί η πρώτη κρέπα δεν πετυχαίνει ποτέ ακριβώς όπως πρέπει, είτε λόγω δοσολογίας, είτε λόγω θερμοκρασίας που σιγά-σιγά ρυθμίζεται. Όμως, απορροφώντας το περισσότερο βούτυρο, προετοιμάζει το τηγάνι για τις επόμενες κρέπες, που για να βγουν τέλειες, χρειάζονται ελάχιστη λίπανση από βούτυρο στην κρεπιέρα. Η δε τελευταία κρέπα, βγαίνει σκάρτη γιατί αποκλείεται να έχει μείνει ακριβώς η σωστή δοσολογία χυλού, που θα γεμίσει το τηγάνι. Έτσι έχετε πέρα από την οικογένεια, χαρούμενο και το κατοικίδιό σας. Δυστυχώς -ή μάλλον ευτυχώς- αυτό δεν ισχύει για το δικό μας σπίτι, μια και έχουμε ψάρια ως κατοικίδια! Οπότε αναγκάζομαι και τις τσιμπολογώ εγώ!
Κάποιος πρέπει να κάνει τις βαριές δουλειές σ’ αυτο το σπίτι, ε;
Χαρακτηριστικά της συνταγής:
Εύκολη συνταγή που γίνεται σε δυο στάδια. Ετοιμάστε ιδανικά τον χυλό απ’ την προηγούμενη, διαδικασία που θα σας πάρει 7-8 λεπτά. Την επόμενη μέρα που ψήνετε τις κρέπες θα απασχοληθείτε περί τα 10 λεπτά για 6 κρέπες.
Γεμίστε τες με τα υλικά και τις συνταγές της αρεσκείας σας.
Υλικά για 6-8 κρέπες
125 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 μεσαίο αυγό
300 μλ. γάλα
μια πρέζα αλάτι
1 κ.γ. .βούτυρο
Παρασκευή:
Ετοιμάζετε τον χυλό:
1. Ρίχνετε το αλεύρι σε ένα μπολ. Ο ιδανικός τρόπος είναι να το κάνετε με κόσκινο ώστε αργότερα, να δημιουργήσει πιο εύκολα φυσαλίδες στον χυλό, όντας λίγο πιο αραιό. Αλλά κι’ αν δεν το κάνετε δεν χάθηκε ο κόσμος. Προσθέτετε το αλάτι και ανακατεύετε με ένα σύρμα.
2. Στη συνέχεια, με τα χέρια σας κάνετε μια γούβα στον πάτο του μπολ και εκεί ρίχνετε το αυγό. Προσθέτετε το μισό γάλα και ανακατεύετε με το σύρμα. Όταν γίνει σχετικά πηχτός χυλός, προσθέτετε το υπόλοιπο μισό γάλα και ανακατεύετε καλά.
Η επιδίωξή σας είναι να σχηματίσετε αφρό απ’ το ανακάτεμα όπως βλέπετε και στη φωτογραφία πιο κάτω. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να δημιουργηθούν μικρές φυσαλίδες στον χυλό που όταν μπει στο τηγάνι θα διασταλούν, με αποτέλεσμα οι κρέπες να γίνουν πιο ανάλαφρες και με καλύτερη υφή.
3. Βάζετε τον χυλό στο ψυγείο να ξεκουραστεί, τουλάχιστον για 20′. Όμως όσο πιο πολύ τον αφήσετε (με όριο τις 36 ώρες βέβαια), τόσο πιο ανάλαφρες θα σας βγουν οι κρέπες, οπότε όταν θέλετε κρέπες για πρωινό, συνιστώ να ετοιμάσετε τον χυλό απ’ το προηγούμενο βράδυ. Ιδανικό σκεύος αποθήκευσης είναι ένα γυάλινο μπουκάλι που κλείνει, γιατί αφενός βολεύει στο ανακάτεμα πριν τη χρήση και αφετέρου είναι πρακτικό σκεύος για να χύνετε στο τηγάνι τον χυλό στο επόμενο στάδιο.
Ετοιμάζετε τις κρέπες:
4. Βγάζετε τον χυλό απ’ το ψυγείο. Τον ανακατεύετε καλά σαν να κάνετε κοκτέιλ σε σέικερ, πάλι για να φρεσκάρετε τις φυσαλίδες που θέλετε να υπάρχουν μέσα, για καλύτερη υφή στο τελικό αποτέλεσμα.
5. Ζεσταίνετε σε χαμηλή ένταση την κρεπιέρα σας, ή αν δεν έχετε, ένα μεσαίο αντικολλητικό τηγάνι. Ρίχνετε μέσα ½ κ.γ. βούτυρο και καθώς λιώνει γυρνάτε το τηγάνι ώστε να πάει παντού.
6. Βάζετε λίγη ποσότητα απ’ τον χυλό μέσα στη ζεστή βουτυρωμένη κρεπιέρα και την γυρνάτε επίσης να πάει παντού. Αν δεν φτάνει, συμπληρώστε χυλό στη πρώτη κρέπα, ώστε να βρείτε περίπου την σωστή ποσότητα σε σχέση με το μέγεθος του τηγανιού, για τις υπόλοιπες. Υπόψη ότι θέλετε να είναι λεπτές οι κρέπες άρα θέλετε όσο πιο οριακά να απλώσει ο χυλός σας στο τηγάνι.
7. Μετά από λίγο, στο λεπτό περίπου, θα δείτε τις άκρες της κρέπας να έχουν αρχίσει να στεγνώνουν και να παίρνουν χρώμα. Με τη σπάτουλα σας τις βοηθάτε να ξεκολλήσουν απ’ το τηγάνι και στη συνέχεια κουνώντας ελαφρά το τηγάνι στο μάτι φροντίζετε να ξεκολλήσει όλη η κρέπα απ’ τον πάτο. Την σηκώνετε και την ελέγχετε αν έχει γίνει. Ιδανικά θέλετε να έχει πάρει χρώμα κατά τόπους χωρίς να έχει μαυρίσει.
8. Γυρνάτε την κρέπα απ’ την άλλη είτε με τη σπάτουλα, είτε αν έχετε πειραματιστεί αρκετά πετώντας την στον αέρα με την χαρακτηριστική τεχνική. Αν οι βουλευτές του Βρετανικού κοινοβουλίου το καταφέρνουν, είναι σίγουρο ότι θα το πετύχετε και σεις αργά ή γρήγορα με λίγη πρακτική!
9. Αφήνετε την κρέπα λιγότερο από ένα λεπτό να ψηθεί και απ’ την άλλη, την ελέγχετε σηκώνοντάς την με την σπάτουλα και την αφαιρείτε σε ένα πιάτο. Όπως είπα στον πρόλογο συχνά η πρώτη δεν βγαίνει καλή μέχρι να ρυθμίσετε ποσότητα, θερμοκρασία τηγανιού, ποσότητα βουτύρου κλπ. οπότε την δίνετε στο κατοικίδιο (ή μεταξύ μας την τσιμπολογάτε μέχρι να γίνει η επόμενη).
10. Κατά τα άλλα, συνεχίζετε την διαδικασία, μέχρι να ολοκληρώσετε τις κρέπες που θέλετε. Έχετε υπόψη ότι η πρώτη κρέπα παρασύρει μαζί της και την περισσότερη ποσότητα βούτυρου, που συνήθως πέφτει πιο πολύ απ’ όσο πρέπει, με αποτέλεσμα η δεύτερη να βγαίνει πολύ καλύτερη. Θέλετε ιδανικά τόσο βούτυρο όσο να διατηρεί την επιφάνεια του τηγανιού λιπώδη και όχι παραπάνω. Οπότε κάθε τόσο μετά τα ψησίματα, συμπληρώνετε ελάχιστη ποσότητα, αν και όποτε κρίνετε.
Δίπλωμα, Γέμισμα & Σερβίρισμα
Ανάλογα με το τι θέλετε ακολουθείτε τη διαδικασία που αρμόζει.
Αν για παράδειγμα, θέλετε μια εύκολη μινιμαλιστική παραλλαγή κρεπ Σουζέτ, που αρέσει στον Δημήτρη, βάλτε μια έτοιμη κρέπα πίσω στο τηγανάκι σας, ρίξτε από πάνω ζάχαρη να λιώσει με τη θερμότητα και χύστε πάνω της ένα σφηνάκι Grand Marnier ή Cointreau ή κάποιο Triple sec λικέρ με πορτοκάλι. Ανάψτε το αλκοόλ να γίνει φλαμπέ για λίγα δευτερόλεπτα και να βοηθήσει την ολοκλήρωση του λιωσίματος της ζάχαρης, αφαιρέστε απ’ το τηγάνι και διπλώστε όπως σας αρέσει. Αριστούργημα!
Αν θέλετε να γεμίσετε την κρέπα σας με νουτέλα, εμείς προτείνουμε να βάλετε από πάνω και λίγο μούσλι για να δώσει τραγανές υφές στη κάθε μπουκιά. Επίσης μπορείτε να απλώσετε βούτυρο και μαρμελάδα και να τις τυλίξετε ή να τις διπλώσετε σε τρίγωνα.
Για αλμυρές κρέπες η βασική ιδέα είναι με κάποιο ζαμπόν και τυρί που μπορείτε να λιώσετε στο τηγάνι ή στα μικροκύματα, αλλά τα υλικά που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και οι συνταγές που ήδη υπάρχουν είναι πάμπολλες και θα πρέπει να επανέλθω με κάποιες απ’ τις αγαπημένες μου, για να σας δώσω ιδέες.
Πάντως συχνά αξίζει, μόλις ετοιμαστούν, να φέρει κανείς τις κρέπες στο τραπέζι, όπου έχει ήδη βάλει τα πιθανά υλικά για να τις συνοδεύσει και να αφήσει τον καθένα να ετοιμάσει την δικιά του όπως θέλει.
Περισσότερες συνταγές και συμβουλές αλ Καρούζο μπορείς να βρεις εδώ.
