Εχω 5 Μήνες που ειμαι παντρεμενη, η πεθερα μου τόσο πριν όσο και μετα το γαμο δεν μου έχει δείξει καμια συμπάθεια. Προς Θεου δεν είναι κατίνα ή δεν ανακατευεται στη ζωή μας, το ακριβως αντιθετο, με αγνοει και κάνει πως δεν υπάρχω, αξιζει να πω πως ειναι κυρια καλης κοινωνιας με λαμπρες για την ηλικια της σπουδες. Στο γάμο, πλήρωσε το νυφικό που νοικιασα αλλα δεν ρωτησε καν πως είναι, στο σπίτι δεν παίρνει τηλεφωνο ποτέ παρα μόνο τον άντρα μου στο κινητό. Σε γιορτές/ γενέθλια παίρνει μόνο τον άντρα μου και του εύχεται για μένα, Τους γονείς μου επίσης τους αγνοεί, δεν συμμετέχει σε τραπέζια, δεν ρωτάει ποτεε κάτι για την οικογένεια μου, για μένα ή για το σπίτι. Στο γαμο, εμεινε στο τραπεζι μονο οταν κοψαμε την τουρτα και ολη την βραδια την περασε σε γειτονικο τραπεζι ΠΛΑΤΗ στο νυφικο τραπεζι. Πριν απο λίγο καιρό κάτι είπαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου πως σε ενδεχομενη εγκυμοσυνη θα ηταν μεγάλη εξυπηρετηση αν εκεινη και η μανα μου κρατουσαν το παιδί και ξεκαθαρίσε πως εκείνη τα δικά της τα παιδιά τα μεγάλωσε. Όταν την επισκεπτόμαστε σπίτι της, ποτέ δεν μου απευθυνει τον λόγο και ποτέ δεν συζηταει μαζι μου. Λόγοι υπάρχουν, όπως το οτι με θεωρει αποτυχημενη που ειμαι καθηγητρια πληροφορικης- με πτυχιο και μεταπτυχιακο- αλλα εργάζομαι σαν ωρομισθια σε φροντιστηριο και παραλληλα εργαζομαι και σε μαγαζι με ρουχα. Όταν θα με συστήσει σε καποιον, παντα λεει πως ειμαι πωλητρια να φανταστειτε. Ενα αλλο θεμα ειναι πως εγω δεν εχω προικα, ενω ο αντρας μου εχει 1 διαμερισμα προικα. Τελος, η δικη μου η καταγωγη, ειναι απο λαική περιοχή και όχι από βπ. Οταν το συζητησα με τον αντρα μου, παραδέχτηκε οτι η συμπεριφορα της μανας του είναι απαραδεκτη και μου ειπε να μην το παιρνω προσωπικα, αλλα γίνεται; Θα μου πειτε, θα ηθελες καμια κατινα πεθερα που σου δημιουργεί προβλημα; Δεν ξέρω, προσπαθω τόσο να ειμαι κυρια, να φαίρομαι σωστα. Ναι μεν κλεινει η πορτα και σημασια εχει να περναω καλα εγω με τον αντρα μου, αλλα μου χτυπαει τον εγωισμο αυτη η συμπεριφορα.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Τζόις μου, απ' ότι φαίνεται η πεθερά σου έχει βάλει στόχο να σου τσακίσει το ηθικό κι έχει χτυπήσει διάνα. Με τη συμπεριφορά της, σου τραβάει την προσοχή από αυτό που είναι σημαντικό –η σχέση σου με τον άντρα σου- και σε έχει βάλει στη διαδικασία να προσπαθείς να κερδίσεις την δική της προσοχή και την εκτίμηση της.
Φυσικά, αυτό είναι μάταιος κόπος κι επιπλέον βλάπτει τον γάμο σου, γιατί είναι σαν να παραδέχεσαι στον άντρα σου ότι η γνώμη της μητέρας του μετράει περισσότερο απ' ότι πιστεύει εκείνος και του βάζει ιδέες ότι εκείνη μπορεί να έχει δίκιο που δεν σε εγκρίνει.
Η λύση είναι πολύ απλή: σταμάτα να συμμετέχεις σ' αυτό το παιχνίδι και να δίνεις σημασία στην άποψη της. Αν θέλει να είναι ξινή και ξιπασμένη, μπορεί να είναι ξινή και ξιπασμένη όσο θέλει, είναι δικαίωμα της, αλλά εκείνη χάνει από τη ζεστασιά και την ουσία των καλών οικογενειακών σχέσεων.
Ούτως ή άλλως είσαι αυτό που είσαι, όσο κι αν εκείνη προσπαθεί να σε απαξιώσει και οι άλλοι -τουλάχιστον εκείνοι που θα έπρεπε να μετράνε για σένα- αργά ή γρήγορα θα αντιληφθούν την αλήθεια, την γελοιότητα της συμπεριφοράς της και την πλεκτάνη που προσπαθεί να στήσει γύρω από το πρόσωπο σου.
Εσύ εντωμεταξύ, θα συνεχίσεις να είσαι μια πραγματική κυρία στη συμπεριφορά σου και θα κάνεις ότι δεν σε αγγίζουν αυτές οι μικρότητες, γνωρίζοντας ότι η προσωπική σου ευτυχία με τον άντρα σου είναι η καλύτερη "εκδίκηση" σου απέναντι της.
Βέβαια, είναι λυπηρό να είσαι αναγκασμένη να συναναστρέφεσαι τόσο –συναισθηματικά- φτωχούς ανθρώπους, αλλά από την άλλη αυτά συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και δεν είναι λόγος για να χαλάμε τη ζαχαρένια μας.
Το κυριότερο είναι ότι έχεις τον άντρα σου στο πλευρό σου –ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει καλά τη μητέρα του και δεν την ξεσυνερίζεται ευτυχώς. Φρόντισε λοιπόν να διατηρήσεις την εύνοια του και να μην γίνεις σαν τη μάνα του, γιατί τότε εσύ θα χάσεις εκείνον κι εκείνη θα έχει κερδίσει αυτόν τον ανόητο πόλεμο που σου άνοιξε μόνη της κι από το πουθενά.
