Σε μια συνάντηση όπου δεν έλειψαν και οι εντάσεις (απαραίτητες όπως φαίνεται) οι «κινηματογραφιστές στην ομίχλη» ξεκαθάρισαν τη θέση τους απέναντι στο νέο νόμο που ετοιμάζει το υπουργείο. Επίσης ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης «με την προϋπόθεση το νέο σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο δε θα αποσυρθεί και θα φτάσει στη Βουλή για την ψήφισή του».

Η ομάδα των κινηματογραφιστών είχε ήδη εκφραστεί θετικά για το νόμο όταν το προσχέδιο του είχε βγει στη δημοσιότητα για διαβούλευση. Από τότε όμως ξεκίνησε ένα υπόγειος «πόλεμος» μέσα στις τάξεις ολόκληρης της κινηματογραφικής κοινότητας και με κύρια στρατόπεδα αυτό της «ομίχλης» και αυτό της Ένωσης Ελλήνων Σκηνοθετών. Αποκορύφωμα ήταν οι υποκλοπές από την Ένωση των υπογραφών γνωστών σκηνοθετών για τους σκοπούς μιας ανακοίνωσης ενάντια στο νόμο, όπως του Κώστα Γαβρά, Παντελή Βούλγαρη, Νίκου Παναγιωτόπουλου και όπως μάθαμε και σήμερα (16/11) και του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Αυτό επέφερε τη οργισμένη αντίδραση των προαναφερθέντων, ασχέτως αν είχαν πάρει δημόσια θέση για το νόμο (παρεμπιπτόντως τώρα πήραν και είναι θετική). Με όλα αυτά ως αφορμή αλλά και λόγω του γενικότερου κλίματος οι ομάδα των «κινηματογραφιστών στην ομίχλη» διοργάνωσε τη σημερινή συνέντευξη τύπου ώστε να αποσαφηνίσει τη θέση της. Και επειδή κατηγορήθηκαν ότι είναι μια μειοψηφία που πιέζει για αλλαγές έδειξαν και με χαρακτηριστικό τρόπο ότι ούτε μειοψηφία είναι αλλά κυρίως ότι η ομάδα αποτελείται από τους σκηνοθέτες πού έκαναν σχεδόν το 90% των ταινιών της τελευταίας δεκαετίας.

Με τη νέα τους λοιπόν παρουσία και ανακοίνωση διευκρίνισαν ότι παρά τα όσα ακούγονται το τελευταίο διάστημα, οι άνθρωποι που ασχολούνται ενεργά με τον χώρο του κινηματογράφου δεν τάσσονται κατά του νομοσχεδίου, αλλά θέλουν να το δουν να γίνεται πραγματικότητα. Η ανακοίνωση, την οποία υπογράφουν 141 σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και παραγωγοί ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, αναφέρει ότι το νομοσχέδιο διαθέτει «σαφή αναπτυξιακή φιλοσοφία, ένα σ/ν που θεωρούμε ότι απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του χώρου από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος».

Η μεγάλη διαφορά είναι, όπως χαρακτηριστικά ακούστηκε, ότι τώρα βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο κι όχι μισοάδειο. Ωστόσο όπως έγινε σαφές, ο νόμος δεν μπορεί να τα λύσει όλα με τις διατάξεις του και η ψήφιση του δεν θα είναι το τέλος για τη πορεία της ομάδας. Χωρίς συνεχή παρουσία και παρεμβάσεις και μετά, δεν θα έχουν πετύχει σχεδόν τίποτα.

Μακάρι να μη το ξεχάσουν λέμε εμείς.

K.A