Μην περιμένετε από ένα ντοκιμαντέρ να κλείσει το κεφάλαιο «Μάνος Χατζιδάκις». Ακόμη κι αν αυτό είναι φτιαγμένο με αγάπη, αρχειακό υλικό ετών και μια λιτή αφήγηση που φυσικά δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει το εύρος της προσωπικότητας την οποία «τεκμηριώνει». Αλλά, ακόμη κι έτσι, ως μια πρώτη «σοβαρή» προσπάθεια ενασχόλησης με τα πολλά και διαφορετικά είδωλα του Χατζιδάκι, ο Βερνίκος, προσωπικός φίλος του συνθέτη και για χρόνια ερευνητής του έργου του, καταφέρνει περισσότερα από τα προφανή. Συγκεντρώνοντας το βλέμμα του στην υπόθεση των «Παιδιών Του Πειραιά» και την τροπή που θα είχε η μεγάλη επιτυχία του τραγουδιού αυτού στη ζωή και το έργο του Χατζιδάκι, ο Βερνίκος αφηγείται άλλοτε συναρπαστικά και άλλοτε διεκπεραιωτικά (λόγω έλλειψης χρόνου) μια περιπέτεια με φόντο τη μεταπολεμική Ελλάδα. Στο προσκήνιο ο Μάνος. Η μουσική του, ο δημόσιος λόγος του, τα ρεμπέτικα είναι οι αφανείς ήρωες ενός οδοιπορικού που πετυχαίνει κάτι ομολογουμένως δύσκολο: ακόμη και με σοβαρές ελλείψεις δίνει μια όσο το δυνατόν ολοκληρωμένη εικόνα του Χατζιδάκι και (κυρίως) των αυτοαναφορικών ειδώλων του.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΡΑΝΑΚΗΣ