Μία διετία μετά το αναπάντεχα επιτυχημένο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, «Ted», ο τηλεοπτικής καταγωγής Σεθ ΜακΦάρλαν με συμπρωταγωνιστές του τη Σαρλίζ Θερόν και τον Λίαμ Νίσον επεκτείνει το άσεμνο χιούμορ του στην Άγρια Δύση του 19ου αιώνα.

Με αφετηρία ένα έξυπνο κόνσεπτ, που καλεί τον σύγχρονο θεατή να αναρωτηθεί πόσο εύκολα πέθαιναν οι άνθρωποι τον καιρό εκείνο (από αρρώστιες, παράδοξα, ατυχήματα, δαγκώματα φιδιών ή, εννοείται, το ακατάσχετο πιστολίδι), σκηνοθετεί τον εαυτό του στο ρόλο ενός δειλού κτηνοτρόφου που, αφού βλέπει την αγαπημένη του να τον παρατά για έναν μυστακοφόρο δανδή, πιάνει φιλίες με μια νιόφερτη στην πόλη καουμπόισσα, αγνοώντας πως πρόκειται για την σύζυγο του πιο αιμοδιψούς πιστολέρο της περιοχής.

Το «πολιτικά λανθασμένο» χιούμορ, που πιάνει, εκτός από την ανθυγιεινή καθημερινότητα του κατοίκου του Φαρ Ουέστ, και το σεξ, τα φύλα και τις φυλές, έχει, με την αυθάδεια και τους αναχρονισμούς του, κάποια πλάκα, μονάχα όμως στιγμιαία και πριν τα γκαγκς αρχίσουν να ξεχειλώνουν ή να εκπίπτουν σε χοντράδες που δεν θα πάψουν να ανακυκλώνονται για ένα δίωρο.

Χίλιες φορές να ξαναδεί κανείς το «Μπότες, Σπιρούνια και Καυτές Σέλες», την απόλυτη παρωδία γουέστερν του Μελ Μπρουκς, που τα είχε πει όλα πρώτος και με πολύ μεγαλύτερη ευστοχία και οικονομία πριν σαράντα χρόνια.