Αν νομίζατε ότι με το «Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων» ο Χαγιάο Μιγιαζάκι έχει πει την τελευταία λέξη στο ιαπωνικό anime, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας. Αντίθετα, ο Σατόσι Κον («Perfect Blue», «Tokyo Godfathers») αριστεύει για άλλη μια φορά στην ενήλικη βερσιόν του made in Japan κινουμένου σχεδίου, αναμειγνύοντας την επιστημονική φαντασία, τον τρόμο και το παραμύθι σε ένα φαντασμαγορικό υβρίδιο.

Μια ηλεκτρονική συσκευή που επιτρέπει στους ψυχοθεραπευτές να τρυπώνουν στα όνειρα των ασθενών πέφτει σε λάθος χέρια, προκαλώντας το χάος. Αξιοποιώντας κάθε πιθανή εφιαλτική εκδοχή, το σενάριο θολώνει αδιάκοπα τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αμφισβητεί την ελεγχόμενη σχέση ανθρώπου και τεχνολογίας / επιστήμης και ταυτίζει τελικά την ανθρώπινη τάση φυγής με την κινηματογραφική τέχνη.

Η «Paprika» τορπιλίζεται ελαφρά μονάχα από την ασυγκράτητη φιλοδοξία των δημιουργών της και την αναπόφευκτη πληθωρικότητα της. Η ίδια πληθωρικότητα, ωστόσο, θα σας δώσει ταυτόχρονα την ευκαιρία να γίνετε μάρτυρες μιας αισθητικής εξτραβαγκάντζας, της οποίας η ανεξέλεγκτη ευρηματικότητα, το υπερρεαλιστικό σχέδιο, η γκροτέσκ εικονογραφία και η τεχνική αρτιότητα δημιουργούν νέους ορίζοντες για το είδος, εκεί που νομίζαμε ότι η εξέλιξή του έχει πια σταματήσει.