Η πιο ρομαντική στιγμή στην φιλμογραφία του Κλιντ Ιστγουντ διεκδικεί δικαιωματικά τον τίτλο του - ίσως - τελευταίου μεγάλου έρωτα που κινηματογραφήθηκε για να μείνει κλασικός.

Η σύντομη συνάντηση του Ρόμπερτ και της Φραντζέσκα ανήκει σε αυτή την κατηγορία των ερωτικών ιστοριών που από τη στιγμή που αποτυπώνονται σε φιλμ γίνονται μύθος. Που οι διαστάσεις της ξεπερνούν την λογοτεχνική της πηγή, αλλά την ίδια στιγμή και την κινηματογραφική της μεταφορά στέλνοντας την νομοτελειακά στη σφαίρα του αρχέτυπου.

Λίγη ώρα μετά την αναπάντεχη συνάντηση τους, οι δύο ήρωες αυτού του σπαραξικάρδιου ρομάντζου δεν είναι πια οι πρωταγωνιστές ενός παθιασμένου και αδιέξοδου έρωτα αλλά κάθε ερωτευμένος αυτού του κόσμου που είδε τον έρωτα του να γκρεμίζεται κάτω από το αβάσταχτο βάρος των συμβάσεων.

Χτισμένο σε δύο χρόνους - στο παρόν, μετά το θάνατο της Φραντζέσκα, καθώς τα δύο παιδιά της ανακαλύπτουν την παράνομη σχέση της μητέρας τους και στο παρελθόν, όπου εκτυλίσσεται η ερωτική της ιστορία με τον Ρόμπερτ - το φιλμ που ο Ιστγουντ θα σκηνοθετούσε δύο χρόνια μετά το θρίαμβο των «Ασυγχώρητων» και ένα χρόνο μετά την μέτρια υποδοχή του «Τέλειου Κόσμου» δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από την ιστορία δύο «φυγάδων» της ίδιας της ζωής.

Αποκλεισμένοι στη μέση του πουθενά, ο Ρόμπερτ και η Φραντζέσκα κρύβονται από όσα τους καταδιώκουν. Από τα μάτια του κόσμου, την ηλικία τους που υπό κανονικές συνθήκες θα τους απαγόρευε να «ερωτευτούν», αλλά προπάντων από τις επιλογές τους. Ο Ρόμπερτ επέλεξε μια ζωή τυχοδιώκτη χωρίς κανέναν άνθρωπο που να μπορεί να θεωρεί «σπίτι» του. Η Φραντζέσκα επέλεξε να ζήσει μέσα σε μια οικογένεια ακυρώνοντας τις επιθυμίες της. Ο Ιστγουντ τους συναντά ακριβώς τη στιγμή που όλα όσα πίστευαν ότι αποτελούν τη ζωή τους ανατρέπονται. Και τους χαρίζει τέσσερις ημέρες απόλυτης ευτυχίας.

Από το πρώτο δευτερόλεπτο της γνωριμίας τους μέχρι και την επώδυνη σκηνή της τελικής απόφασης της Φραντζέσκα να μην ακολουθήσει την καρδιά της, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στην απόφαση του Ιστγουντ να κατεδαφίσει το προφίλ του για να υποδυθεί τον ίσως πιο εύθραυστο ήρωα της φιλμογραφίας του, αντίβαρο στην μεγαλειώδη ενσάρκωση της Φραντζέσκα από την Μέριλ Στριπ. Καταγράφοντας με το θράσος και το θάρρος ενός παλιομοδίτη τον ερωτισμό και την βίαιη τρυφερότητα που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που πρέπει να νικήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό προκειμένου να μείνουν μαζί.