Τον Τάσο Ιορδανίδη τον βρίσκουμε για δεύτερη χρονιά να πρωταγωνιστεί στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» στο θέατρο ΑΛΜΑ. Εκεί, αναμετριέται με την επικίνδυνη και γοητευτική περσόνα του Βαλμόν σε μία πρωτότυπη διασκευή και σκηνοθεσία του Γιώργου Κιμούλη, ενώ παράλληλα έχει αναλάβει το βαρύ ρόλο της καλλιτεχνικής επιμέλειας της Β’ σκηνής του θεάτρου.
Οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» έχουν μεταφερθεί 3 φορές στον κινηματογράφο, με πιο γνωστή τη μεταφορά του Στίβεν Φρίαρς. Η θεατρική προσέγγιση και η σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Κιμούλη δίνουν μία άλλη διάσταση στο βιβλίο του Λάκλο και ποια;
Μια θεατρική προσέγγιση σε ένα κείμενο είναι πάντα διαφορετική από μια κινηματογραφική μεταφορά. Σημαντικότερη διάφορα με την ταινία του Φρίαρς είναι ότι ο διασκευαστής μετέφερε τους ήρωες από το 18ο αιώνα στη δεκαετία του 1930.
Στο παρελθόν συνεργαστήκατε με τον Γιώργο Κιμούλη στον «Συλλέκτη», τώρα για δεύτερη χρονιά στις «Επικίνδυνες Σχέσεις». Πως θα χαρακτηρίζατε τη σχέση και τη συνεργασία σας;
Είναι μεγάλη τύχη, όταν είσαι νέος ηθοποιός, να ξεκινάς το θεατρικό σου ταξίδι κάτω από τις φτερούγες ενός διανοούμενου θεατρανθρώπου. Για μένα ο Γιώργος Κιμούλης είναι ο θεατρικός μου πατέρας. Η διδασκαλία του και οι γνώσεις του, είμαι σίγουρος ότι θα με συντροφεύουν για πάντα.
Πως προσεγγίσατε το ρόλο του Βαλμόν, ένα εξαιρετικά δύσκολο ρόλο που στους περισσότερους έχει εντυπωθεί η ιδιαίτερη κινηματογραφική ερμηνεία του Τζον Μάλκοβιτς;
Είναι πολύ μεγάλο στοίχημα για έναν υποκριτή να αναμετρηθεί με ένα ρολό ο όποιος είναι τόσο χαρακτηρισμένος από έναν τεράστιο ηθοποιό. Επαναφέρω στη συζήτηση μας τον Κιμούλη, ο οποίος μου άνοιξε παρά πολλούς δρόμους, διαφορετικούς από το ιερό τέρας Μάλκοβιτς, μέχρι να πλησιάσω σε ένα υποκριτικό αποτέλεσμα.
Πόσο Επικίνδυνες είναι οι Σχέσεις σήμερα, ιδιαίτερα μέσα στο γενικότερο κλίμα ανασφάλειας που επικρατεί;
Οι σχέσεις ήταν, είναι και θα είναι επικίνδυνες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς, ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη περίοδο, κρατάει την κοινωνία σε μια εγρήγορση.
Έχετε αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια της Β’ σκηνής του θεάτρου Αλμα. Πόσο δύσκολος είναι αυτός ο ρόλος σε καιρό οικονομικής κρίσης;
Είναι δύσκολο αλλά ταυτόχρονα και πολύ δημιουργικό. Αν έχεις τους κατάλληλους συνεργάτες, όρεξη για δουλειά και μεθοδικότητα, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα.
Τι μπορεί να προσφέρει η ματιά ενός νέου ηθοποιού σ΄ αυτή τη θέση, ποιες οι αρμοδιότητες και ποια τα σχέδιά σας;
Ο νέος ηθοποιός, για μένα τουλάχιστον, οφείλει να αγωνίζεται για να βρεθεί στη θέση του οδηγού μιας δουλειάς. Οφείλει να καταθέτει επί σκηνής τις σκέψεις του, τις ιδέες του, τα όνειρά του, το όραμά του. Μονό με τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί να έρθει μια πιο φρέσκια ματιά στα πολιτισμικά κοινά.
Όσον αφορά τα σχέδιά μου, είναι ένα μεγάλο έργο κλασσικού ρεπερτορίου το οποίο δεν μπορώ να σας το αποκαλύψω γιατί βρισκόμαστε ακόμα σε συζητήσεις.
Έχετε κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο; Με ποιον Έλληνα ηθοποιό/ σκηνοθέτη - σύγχρονο ή και παλαιότερο- θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Πολλά απωθημένα! Άλλη μια οφειλή του νέου καλλιτέχνη είναι να είναι αχόρταγος και γεμάτος απωθημένα. Δε θα ήθελα να αναφέρω ονόματα γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποιους ανθρώπους.
Ποια η άποψή σας για το ρόλο των θεατροκριτικών; Σε ποιο βαθμό συμμετέχουν στην "καλή φήμη" ή στην εμπορική επιτυχία μιας παράστασης;
Η καλή και έντιμη παράσταση βρίσκει το δρόμο της πάντα. Είτε γραφτούν καλές κριτικές είτε κακές, ο μεγαλύτερος κριτής είναι ο κόσμος. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και στον κλάδο των κριτικών υπάρχουν και οι «καλοί» και έντιμοι αλλά και κάποια περίεργα συμπτώματα. Ευτυχώς αυτά, δεν είναι πολλά.
Γεωργία Οικονόμου
