Τι: Χοροθέατρο του Βούπερταλ, Πίνα Μπάους - «Καφέ Μύλλερ»
Πότε: Κυριακή 9, Δευτέρα 10 & Τρίτη 11 Ιουλίου
Που: Πειραιώς 260
Ώρα Έναρξης: 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 25 και μειωμένο 15 ευρώ

Η Πίνα Μπάους, η χορογράφος που κατάργησε τα όρια της χορευτικής αισθητικής όπως την ξέραμε, η δημιουργός, που εδώ και τριάντα χρόνια είναι το επίκεντρο συναρπαστικών ανατροπών στο χορό, έρχεται για μία ακόμα φορά στη χώρα μας για να παρουσιάσει το περίφημο «κομμάτι» του 1978 «Καφέ Μύλλερ» στο νέο θέατρο της Πειραιώς 260.

Το «Καφέ Μύλλερ» αφηγείται ιστορίες για τη μοναξιά και τις δεσμεύσεις , αλλά και για την αναζήτηση ενός άλλου χορού, ενός άλλου θεάτρου, το οποίο δεν θα είναι υποχρεωμένο πια να αναπαριστά μόνο και διαρκώς τη «λεία» επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά θα φωτίζει τον βυθό των αισθημάτων. Στο καφέ αυτό, τα πάντα μοιάζουν λες και διαδραματίζονται μέσα σε βαθύ όνειρο, και μόνο ένα πρόσωπο είναι ξύπνιο, το οποίο και έχει αναλάβει να προστατεύει τους άλλους, που μοιάζουν μαγεμένοι. Αυτό το πρόσωπο επαγρυπνεί χωρίς κανείς να το παρατηρεί. Μέσα στο γκρίζο και βρώμικο καφέ δύο κόσμοι συγκρούονται: ο ένας είναι «μαγεμένος» και τον ενσαρκώνουν οι δύο χορεύτριες και το ζευγάρι που διαρκώς διαλύεται, ο άλλος «κανονικός», που εκπροσωπείται από την κοκκινομάλλα που χάνει το δρόμο της και καταλήγει στην αίθουσα αυτού του καφέ που είναι χαμένο στο πουθενά.

Η αδυναμία της επικοινωνίας, η μοναδικότητα του καθενός και η ακατάβλητη εξερεύνηση του εσωτερικού μας κόσμου είναι θέματα που συνεχίζουν να απασχολούν την Πίνα Μπάους, όπως και σε προηγούμενες δημιουργίες της. Θέματα που πηγάζουν από την περίφημη φράση που είχε πει στην αρχή της καριέρας της, το 1973 «δεν με ενδιαφέρει και τόσο το πώς κινούνται οι άνθρωποι. Με ενδιαφέρει περισσότερο αυτό που τους κινεί». Μια φράση που κανείς δεν περίμενε να ακούσει από μία δημιουργό του χορού. Όμως είναι μέχρι σήμερα η κοσμοθεωρία της και σκιαγραφείται σε όλα της τα έργα.

Η Πίνα Μπάους γεννήθηκε στη μικρή πόλη Ζόλινγκεν της Γερμανίας και μεγάλωσε ανάμεσα στα τραπέζια της οικογενειακής ταβέρνας του πατέρα της. Μία δασκάλα μπαλέτου στο σχολείο την ονόμασε με θαυμασμό «παιδί - φίδι» όταν την είδε να τοποθετεί το ένα της πόδι πίσω από το σβέρκο και να δένει το κορμί της κόμπο. Ξεκίνησε μπαλέτο στα δεκαπέντε της χρόνια στη Σχολή Φόλκβανγκ του Έσσεν και ήταν μαθήτρια του περίφημου Κουρτ Γιόος, μεγάλη προσωπικότητα του χορού την εποχή εκείνη. Συνέχισε τις σπουδές της με υποτροφία στη Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης και το 1963 επέστρεψε στο Έσσεν, έγινε μέλος του μπαλέτου Φόλκβανγκ και το 1967 παρουσίασε την πρώτη της χορογραφία με τον τίτλο «Θραύσματα». Το 1973 δέχεται να αναλάβει το μπαλέτο του Βούπερταλ, το μετατρέπει σε Χοροθέατρο και έναν χρόνο αργότερα κάνει πρεμιέρα με το έργο «Φριτς». Ακολουθούν τα «Ιφιγένεια εν Ταύροις» και «Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα». Η Μπάους δέχεται τις νύχτες ανώνυμα υβριστικά τηλεφωνήματα, στο θέατρο τη φτύνουν και μια φορά έφτασαν στο σημείο να την πιάσουν από τα μαλλιά

Η πρωτοπόρος χορογράφος ταξιδεύει διαρκώς και παρουσιάζει τις δουλειές της κάνοντας μικρά διαλείμματα στη βάση της, το θέατρο του Βούπερταλ. Ακολουθούν πολλές δημιουργίες συνοδευόμενες πάντα από εκπληκτικά σχόλια και τον ενθουσιασμό του κοινού.

Η μεγάλη κυρία του γερμανικού χοροθεάτρου επιστρέφει στην Αθήνα για τρεις παραστάσεις στο θέατρο της Πειραιώς 260.

Συντελεστές
Μουσική: Henry Purcell
Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Pina Bausch
Σκηνικά και κοστούμια: Rolf Borzik
Με τους Pina Bausch, Dominique Mercy, Nazareth Panadero, Michael Strecker, Jean-Laurent Sasportes, Aida Vainieri
Δικαιώματα παράστασης: L’Arche Editeur, Paris
Τεχνική Διεύθυνση: Jörg Ramershoven
Φωτισμοί: Fernando Jacon
Tεχνικός σκηνής: Μartin Winterscheidt
Boηθός σκηνοθέτη: Robert Sturm
Ήχος: Andreas Eisenschneider
Διευθυντής σκηνής: Peter Lütke
Silvia Franco