Ο Μανώλης Λιδάκης, η Λιζέτα Καλημέρη και δέκα άξιοι μουσικοί τιμούν τη Βάσω Αλαγιάννη που συμπληρώνει φέτος 22 χρόνια παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι. Δεν ξέρεις ποια είναι η Βάσω Αλλαγιάννη; Μικρέ μου, είναι η γυναίκα που έχει γράψει μερικά από τα σημαντικότερα λαϊκά τραγούδια της τελευταίας εικοσαετίας. Το βράδυ της Δευτέρας που πήγα ήταν εκεί και ο Μανώλης Ρασούλης. Οχι, δεν απαντώ στην ερώτηση ποιος είναι ο Μανώλης Ρασούλης..
ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-92.26.975 & 210-92.39.031
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Φραντζή & Θαρύπου 37, Ν. Κόσμος (απέναντι)
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Δευτέρα, 8 και 15/11 - Τρίτη 9 και 16/11
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: Καθημερινά: 22:00
ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο: 15 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 135 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη Κρασί/2 άτομα: 70 ευρώ
Ποτό στο τραπέζι: 20 ευρώ
Ημουν κι εγώ εκεί...
«Χαρά στον Ελληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
(σάμπως φταις κι εσύ καημένη)
και στην Αθήνα μέσα ζει στην ξενιτιά
Γι' αυτή τη βραδιά που έζησα χτες θα έπρεπε αντί για κείμενα και μαλ...κίες να μπορούσα να γράψω μόνο τα τραγούδια που άκουσα.
Έτσι σκέτα, στη σειρά. Μεγάλα, συγκινητικά και συγκλονιστικά τραγούδια.
Θα ήθελα επίσης να τα βάλω εδώ, μέσα σ' αυτή τη σελίδα, να παίζουν για να τα ακούσεις ερμηνευμένα από τη θηριώδη φωνή του Μανώλη Λιδάκη, τη Λιζέτα Καλημέρη και την ίδια τη Βάσω Αλλαγιάννη.
Θα ήθελα να σε βάλω να ακούσεις το "Αχ Ελλάδα" με τη φωνή του Μανώλη Ρασούλη, ο οποίος σηκώθηκε στο τέλος κι έκανε το πιο εκρηκτικό φινάλε που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
«Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί με έμαθες και ξέρω
να ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω»
Μου τη δίνει όμως γιατί ακόμα και τα τραγούδια να σου έβαζα να ακούσεις, τις δονήσεις και τους παλμούς που έκαναν τα ντουβάρια να τρέμουν και τις καρδιές των παρευρισκόμενων να πηγαινοφέρνονται, δεν μπορώ να μεταφέρω σε οθόνες και σελίδες.
«Λεμόνι στην πορτοκαλιά, μικρό μου
είμαι στην αγκαλιά σου
σε μένα δίνεις τα φιλιά, μικρό μου
και σ' άλλον την καρδιά σου»
Είσαι μικρός και δεν ξέρεις τη Βάσω Αλλαγιάννη και το Μανώλη Ρασούλη, λες;
Πόσες φορές έχεις τραγουδήσει τον "Υδροχόο" μωρό μου;
Πόσες φορές έχεις λυγίσει από εκείνο το γλυκό κάψιμο στα σπλάχνα καθώς σιγοτραγουδάς:
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
κι εμένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν»
Και πόσες έχεις νιώσει τα γόνατά σου να ζαλίζονται ακούγοντας εκείνο το:
«Φυσάει βοριάς απ' το νοτιά
κι όλα τα παίρνει πέρα
αγάπες, όνειρα, φιλιά μικρό μου
και σκοτεινιάζει η μέρα»
Την ξέρεις πολύ καλά τη Βάσω Αλαγιάννη (σχεδόν όσο καλά σε ξέρει κι εκείνη απ' έξω κι από μέσα).
Τη γνωρίζεις από τις φωνές του Νίκου Παπάζογλου, του Μανώλη Λιδάκη, της Πίτσας Παπαδοπούλου ( "Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει/ γίνεται σύννεφο ή πεθαίνει/ πού να τη βρω να τη ρωτήσω/ αν θα ξαναγυρίσει πίσω"), της Βούλας Σαββίδη, του Σταύρου Λογαρίδη, της Χαρούλας Αλεξίου ( "Αφήνω πόρτες ανοιχτές/ και περιμένω τις χαρές/ μήπως περάσουν και δε μπουν/ εκείνοι που με αγαπούν") και του Δημήτρη Μπάση ( "Ξαφνικά η καρδιά χωρίς αιτία/ την αγάπη που 'χει ένιωσε αμαρτία/ Ξαφνικά η καρδιά χωρίς μια λέξη/ τόση αγάπη δεν μπόρεσε ν' αντέξει").
Την ξέρεις γιατί τα τραγούδια της έχουν γίνει σημάδια στην ψυχούλα σου που θα τα κουβαλάς όσα χρόνια αγαπάς, αναρωτιέσαι, ερωτεύεσαι, θυμώνεις ή χτυπάς πάνω στην ξενιτιά της Ελλάδας και πονάς.
«Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
Μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Πρόγραμμα:
Σαν αίφνης που αίρει τα σκοτάδια της νύχτας.
Ένα πρόγραμμα καλοδουλεμένο, με έναν ήχο που φουσκώνει σαν πανί γεμάτο ανέμους και τραγούδια που.. μη με προκαλείς γιατί θα αρχίσω από την αρχή να σου τα ξαναλέω.
Η καλύτερη στιγμή:
Έχω σημειώσει, βλέπω, διάφορα σημεία του προγράμματος με θαυμαστικά και αστεράκια. Αλλά τι νόημα έχει να ξεχωρίσω ένα;
Βραδιές σαν κι αυτή μόνο με τραγούδια και μουσική περιγράφονται. Τραγούδια σας εκείνο το:
?Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας
και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'μαι
Κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Μεγάλα τραγούδια.
Τελικά αξίζει να πάω;
Μόνο 4 παραστάσεις έχουν προγραμματιστεί στο Σταυρό του Νότου (απέναντι).
Τρεις μέρες μένουν ακόμα δηλαδή (αν υπολογίσεις και τη σημερινή Τρίτη, 9/11).
Δεν χρειάζεται να σου πω να τρέξεις διότι θα το έχεις καταλάβει ήδη.
Έναν συγκλονιστικό "Γλάρο" όμως, δε θ' αντισταθώ, και θα στον βάλω να τον ακούσεις...
«Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος
...α καπέλα από την πιο ζεστή και μεγαλειώδη φωνή του Μανώλη Λιδάκη...
«Μου είπε κοίτα πως πετάω
κι από τα ψηλά κοιτάω
έτσι είδα τα όνειρά σου
και είμαι τώρα εδώ μπροστά σου
...που τον τραγουδάει σαν σιγανό σπαρτάρισμα φτερούγας που χάνει ένα-ένα τα φτερά της...
«Μου 'πε κι άλλα, μου 'πε κι άλλα
ώσπου άρχισε ψιχάλα
έλα μου 'πε πάμε τώρα
δε φοβόμαστε τη μπόρα»
... μέχρι να σε κάνει να δακρύσεις.
ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Η Βάσω Αλλαγιάννη είναι η συνθέτης με τη μεγαλύτερη αίσθηση ρυθμού που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Δυναμικός ρυθμός που ξεχειλίζει απ' όλες τις πάντες της μουσικής της, και απ' όλα τα όργανα που την ζωντανεύουν (κρουστά, έγχορδα, πνευστά -ακόμη και η συμμετοχή του βιολιού σε κάποια κομμάτια της είναι 'πάλλουσα').
Είναι εντυπωσιακό το ανατολίτικο ΦΩΣ που αναδύει η μουσική της.
Και σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα η ελληνικότητα των σφιχτοδεμένων, εξωστρεφών, Λαϊκών (με κεφαλαίο λάμδα) συνθέσεων της, με τις εξαιρετικά λιτές γραμμές πάνω στις οποίες ισορροπούν λυγερόκορμες μελωδίες. Μεγάλη κυρία.
«Σε ψάχνω μεσ' στον κόσμο
δεν είσαι πουθενά
ανάβω όλα τα φώτα
και είναι σκοτεινά»
Χτες κατάφερε επίσης (με πολλές πρόβες όπως φάνηκε) να κάνει μια ορχήστρα 10 στριμωγμένων σε μια πολύ μικρή σκηνή μουσικών να παράγει έναν τέλειο και αψεγάδιαστο ήχο.
Δέκα μουσικοί από τους καλύτερους φυσικά.
Μπουζούκι: Μανώλης Πάπος
Κιθάρα: Βασίλης Χατζιλούκας
Κρουστά Α': Πέτρος Κούρτης
Κρουστά Β': Νίκος Νταρίλας
Τύμπανα: Γιώργος Μητσοτάκης
Μπάσο: Θοδωρής Κανέλος
Πλήκτρα/ενορχηστρώσεις: Ματί Παλαιολόγος
Βιολί: Θάνος Γκιουλεντζής
Ηλεκτρική κιθάρα: Μιτζέλος Μιτζέλος
Πνευστά: Τιγκράν
Άριστα δέκα όλοι.
Να πω επίσης ότι η Βάσω Αλαγιάννη είχε δεκατρία χρόνια να εμφανιστεί και να τραγουδήσει 'ζωντανά'.
Για τη Λιζέτα Καλημέρη θέλω να πω ότι κάθε φορά που τη βλέπω με συγκινεί όλο και περισσότερο -τόσο η φωνή της όσο και η προσωπικότητα που βγάζει στη σκηνή.
Να ξαναγράψω ότι θεωρώ το Μανώλη Λιδάκη τον μεγαλύτερο λαϊκό τραγουδιστή της γενιάς του; Δε χρειάζεται νομίζω.
Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]
