Εφτά νέοι καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία και με τελείως ξεχωριστές διαδρομές, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν μια ξεχωριστή καλλιτεχνική κολεκτίβα, τους ΠΛΕΓΜΑ που με επίκεντρο το ανέκδοτο διήγημα του Παντελή Κυραμαργιού «Ως την άκρη της κλωστής», δημιουργούν ένα πολύμορφο κουβάρι με λέξεις, μουσικές, ζωγραφιές και αναπαραστάσεις.

Λίγο πριν το live τους τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου στο Μπαράκι της Διδότου, ο Παντελής Κυραμαργιός, που τον έχουμε γνωρίσει όλοι ως μέλος του δημοφιλούς συγκροτήματος «Μέλισσες» απάντησε σε μερικές ερωτήσεις μας για την έμπνευση, την αισθητική και τα τραγούδια που... θέλουν να ακουστούν!

Περιγράψτε μας τι ακριβώς είναι «Το Πλέγμα»- πώς προέκυψε το όνομα και η ιδέα;

To πλέγμα είναι μία καλλιτεχνική κολεκτίβα. Μία συνάντηση καλλιτεχνών που θέλουν να φέρουν πολλές τέχνες σε επαφή και αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Η αρχική ιδέα ήταν η δημιουργία ενός θεματικού άλμπουμ. Ενός cd όπου όλα τα τραγούδια θα συνδέονταν νοηματικά το ένα με το άλλο. Ένα βιβλίο μαζί με το cd θα φάνταζε αρκετό στην αρχή. Μετά όμως θέλαμε το artwork να είναι πίνακες ζωγραφικής. Ένας πίνακας για κάθε τραγούδι. Ύστερα ήρθαν στο μυαλό μας τα βίντεο. Ένα ιδιαίτερο βίντεο για κάθε κομμάτι και όλα μαζί να σχηματίζουν μια ταινία μεσαίου μήκους. Τέλος ήρθε η ιδέα όλο αυτό να γίνει μια θεατρική παράσταση. Το όνομα “πλέγμα” καθρεφτίζει ακριβώς αυτό που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε.

Μιλήστε μας λίγο για τα υπόλοιπα μέλη της κολεκτίβας «Το Πλέγμα» και για το ρόλο τους μέσα σ’ αυτή.

Τα βίντεο και τη σκηνοθεσία της επικείμενης παράστασής μας αναλαμβάνει η πολύ πετυχημένη θεατρική ομάδα “Ιδέα” των Κώστα Γάκη, Αθηνάς Μουστάκα και Κωνσταντίνου Μπιμπή. Τους πίνακες και τα εικαστικά θα υπογράφουν οι ζωγράφοι Αμαλία Θεοδωροπούλου και Θανάσης Φωτεινιάς. Τα τραγούδια ερμηνεύει η τραγουδίστρια Εύα Λαύκα. Έγω έχω γράψει μουσική και στίχους στα κομμάτια και την ιστορία που τα συνδέει. Το μουσικό κομμάτι της ομάδας μας συμπληρώνουν οι Γιάννης Ταυλάς (κιθάρα), Ιούλιος Κουτσογεωργίου (μπάσο), Νικόλας Μαύρος (μπουζούκι), Νίκος Σταδιάτης (ακορντεόν) και Αλέξανδρος Κούρος (κρουστά). Φυσικά δεν θα λείψουν και συμμετοχές καλλιτεχνών που αγαπάμε και θαυμάζουμε όπως της Γλυκερίας, του Θοδωρή Κοτονιά και της Σοφίας Κουρτίδου.

Ήταν δύσκολο να συνοδοιπορήσουν διαφορετικοί χαρακτήρες σε ένα συνολικό project;

Η μόνη δυσκολία ήταν να βρεθεί χρόνος για να συζητήσουμε και να στήσουμε στο μυαλό μας το πρότζεκτ. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει καμία δυσκολία. Ο καθένας ασχολείται με την τέχνη που τον εκφράζει χωρίς υποδείξεις από τους υπόλοιπους. Η αισθητική μας περνάει έτσι κι αλλιώς από κοινούς άξονες. Ο ένας εμπνέεται από τον άλλον και σε όλους μας αρέσει η συνεργασία και η ανταλλαγή εκφραστικών μέσων.

Το πρώτο σας βιβλίο «Το παραμύθι της λήθης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έναστρον. Μιλήστε μας λίγο για αυτό. Έχετε κάτι επόμενο στα σκαριά;

Το “παραμύθι της λήθης” είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Οι χαρακτήρες είναι συνηθισμένοι. Μάγοι, σκιάχτρα, νεράιδες, αρλεκίνοι. Αποτελούν όμως σύμβολα σημερινών κοινωνικών ομάδων και τάξεων. Από τότε έχω ανεβάσει κάποια διηγήματα σε ένα λογοτεχνικό site, το literature.gr. Ξεκίνησα και ένα μυθιστόρημα αλλά μάλλον δεν θα το τελειώσω ποτέ. Μου φαίνεται εξωπραγματικά δύσκολο το να είναι κανείς συγγραφέας και να γράφει ατέλειωτες σελίδες με πρωτότυπες ιδέες. Δεν μπορώ να το κάνω. Κατά τα άλλα αυτό που είναι σχεδόν έτοιμο είναι το διήγημα που αποτελεί το επίκεντρο της κολεκτίβας μας με τίτλο “Ως την άκρη της κλωστής” που ελπίζουμε να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει μαζί με το cd μας την ερχόμενη άνοιξη.

Από πού προέρχεται η έμπνευση (είτε για τα βιβλία είτε για τη μουσική σας) όταν γύρω μας - λόγω κρίσης - υπάρχει διάχυτη… δυσαρέσκεια (για να το πούμε ευγενικά!);

Η έμπνευση είναι συνώνυμο της ανάγκης. Όταν υπάρχει ανάγκη για έκφραση, για επαφή, για εκτόνωση, για διαφυγή, για αντίσταση τότε δημιουργείς. Έτσι το αντιλαμβάνομαι. Με δεδομένη την κρίση, το αίσθημα του ανικανοποίητου διογκώνεται και οι ανάγκες αυξάνονται. Άρα ίσως η τέχνη, η γνήσια και ανόθευτη τέχνη, να ευνοείται, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό. Από εκεί και πέρα ερέθισμα μπορεί να αποτελέσει οτιδήποτε. Μια εικόνα, ένα καλό βιβλίο, μια ωραία ταινία, μια συνάντηση, μια σκέψη.

Από την ποπ επιτυχία που γνωρίζετε με τις «Μέλισσες» κάνατε ένα άλλο βήμα πιο «έντεχνο». Πως έγινε αυτή η μετάβαση ή δεν ήταν ακριβώς μετάβαση για εσάς;

Στις Μέλισσες έχουμε βρεθεί πέντε φίλοι με ποικίλα και διαφορετικά ακούσματα μεταξύ μας. Γράφουμε όλοι μας τραγούδια και προσπαθούμε με κατάλληλες ενορχηστρώσεις να τα εντάσσουμε στο ρεπερτόριό μας. Είναι πολύ φυσιολογικό πολλά κομμάτια να μην ταιριάζουν καθόλου στο ύφος που έχει αποκτήσει η μπάντα μέσα από την πορεία της και να μένουν στο συρτάρι. Κάποια στιγμή ο θόρυβος που ερχόταν μέσα από το συρτάρι μου δε με άφηνε να κοιμηθώ. Υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα τραγούδια που θέλουν να ακουστούν.

Ποιες είναι οι σύγχρονες προκλήσεις για τους νέους καλλιτέχνες που επιθυμούν να εκφραστούν σε μια κοινωνική πραγματικότητα σε κρίση – και όχι μόνο στη χώρα μας;

Η πρόκληση είναι να αλλάξουν το τοπίο. Να διακρίνουν την ομορφιά, την ελπίδα και τη φλόγα που σιγοκαίει μέσα σε κάθε υγιή νου και σε κάθε συλλογικότητα και να την κάνουν τέχνη προσβάσιμη σε όλους. Η πολιτική δε μπορεί εύκολα να φέρει τομές. Δε θέλει. Ο καλλιτέχνης όμως οφείλει να αφουγκραστεί την κοινωνική παθογένεια και να την μεταμορφώσει σε κάτι άξιο εξερεύνησης. Σε κάτι που, κατανοώντας το, μας κάνει εντέλει καλύτερους και μας πάει παραπέρα. Έτσι θα αποδείξει ότι αυτό που μας στοιχειώνει είναι κάτι τρωτό και θα εμπνεύσει τους γύρω του. Η δύναμη της τέχνης είναι κινητήριος και προωθητική. Η πρόκληση λοιπόν είναι να την ελέγξουμε και να την απελευθερώσουμε.

Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης:

Υπάρχει ένα άτομο που θα ξεχωρίζατε για την επιρροή του επάνω σας στη διαδρομή σας ως τώρα; Και γιατί…

Υπάρχουν δύο λόγοι να αποφύγω να δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Πρώτον θεωρώ ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους έχουμε με κάποιο τρόπο συσχετιστεί μπορούν να μας επηρεάσουν σε τεράστιο βαθμό. Ακόμα και άνθρωποι που δεν έχουμε γνωρίσει προσωπικά αλλά έχουμε αγαπήσει μέσα από το έργο τους, ακόμα και άνθρωποι που έχουμε δει φευγαλέα στο δρόμο.
Δεύτερον η διαδρομή μου είναι ασήμαντη. Είμαι στην αφετηρία και ψάχνω τα βήματα. Επομένως δε θα τιμήσω κάποιο πρόσωπο με το να το αναφέρω.
Επειδή όμως είναι εκνευριστικό να αποφεύγει κανείς ερωτήσεις θα διαλέξω την κοπέλα μου, την Αναστασία. Το “γυναίκα μου” δε μου αρέσει. Δεν το χρησιμοποιώ. Η Αναστασία λοιπόν νομίζω ότι ξεκλείδωσε πολλές πόρτες μου.

Τι θα ακούσουμε στο Μπαράκι της Διδότου;

Την ερχόμενη Δευτέρα στο μπαράκι της Διδότου θα παρακολουθήσετε μια μουσική αφήγηση. Πάνω στη σκηνή θα βρίσκεται το μουσικό κομμάτι μας και μέσα απο κάποια κείμενα και κάποια τραγούδια θα διηγηθούμε μια ιστορία. Τα κείμενα θα είναι αποσπάσματα απο το διήγημα “ως την άκρη της κλωστής” και τα τραγούδια θα είναι δικά μας αλλά και διασκευές

Επόμενα σχέδια

Μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο μας τραγούδι με τίτλο "Το βαλς του χειμώνα". Υποθέτω σύντομα θα έχουμε και ένα βίντεο κλιπ σκηνοθετημένο από την ομάδα "Ιδέα". Ελπίζουμε τον Μάρτιο να εκδοθεί το βιβλίο με το cd μας και να κυκλοφορήσει ολοκληρωμένη η δουλειά μας. Τον Απρίλιο θέλουμε να ανέβει η μουσικοθεατρική παράσταση όπου θα βρεθούμε πλέον όλοι μαζί πάνω στη σκηνή. Μέχρι τότε το μουσικό τμήμα της κολεκτίβας θα εμφανίζεται κάθε τόσο σε μουσικές σκηνές στην Αθήνα και όχι μόνο. Στη σελίδα μας στο facebook μπορεί κανείς να ενημερώνεται για ότι ετοιμάζουμε.

Χριστίνα Τσατσαράγκου

Περισσότερες πληροφορίες για τους ΠΛΕΓΜΑ
Official website: www.plegmaart.com και στο Facebook

Πάρτε μια γεύση από το live της Δευτέρας: