Ένας τίτλος αλλόκοτος, αλλά και βαθιά υπαινικτικός που - μάλλον- υποδηλώνει πως ο συγγραφέας μετά τον πιο βατό και μυθιστορηματικό «Θάνατο των Ανθρώπων», επανέρχεται στο πιο προσωπικό και εμμονικό είδος γραφής, αυτό δηλαδή που κυρίως τον χαρακτηρίζει. Πρόκειται για μία ιστορία για τη φιλία και τον πόνο που γεννά η ανθρώπινη μοναξιά, μια αλλόκοτη αφήγηση με συχνές εκπλήξεις και εμβόλιμες αφηγήσεις, που θέτουν ερωτήματα για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, αλλά και το επερχόμενο τέλος της.

Η υπόθεση του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από ένα άντρα, βυθισμένο στην κατάθλιψη που, μια καλοκαιρινή νύχτα, δέχεται την επίσκεψη του Μάικλ Τζάκσον. Χωρίς καμία εκλογικευμένη εξήγηση για το αναπάντεχο αυτό γεγονός, τον καλωσορίζει και τον φιλοξενεί στο σπίτι του για το προσεχές διάστημα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει ένα παράξενο ταξίδι στην τρέλα και στο σαρκασμό, στο παράλογο και το κωμικό, με τους δύο ήρωες να πασχίζουν να ερμηνεύσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τις πολλαπλές μορφές της πραγματικότητας.

Γ.Ο